5 Φεβρουαρίου 2013

Να πατήσουμε φρένο γιατί δεν έχει γκρεμό ...

Του Ηλία Καραβόλια, 4/2 
Εάν υπήρχε, έστω και τώρα, η προοπτική της πλήρους κατάρρευσης και χρεοκοπίας, τότε ίσως να μην χρειαζόμασταν σήμερα προτάσεις από κανέναν. Είναι σαν το ποδήλατο χωρίς φρένα στην κατηφόρα: το εγκαταλείπεις, όπως όπως, αν ξέρεις ότι υπάρχει γκρεμός και θα τσακιστείς.  

Η ζημιά της γρήγορης και εσπευσμένης χρεοκοπίας, ήταν η ελάχιστη που θα μπορούσε να μας συμβεί, τόσο εμάς όσο και στην Ευρωζώνη. Αυτό που ζούμε τώρα, είναι ο αργός θάνατος που πολλοί λέγαμε από παλιά ότι ελλοχεύει ως καταστροφικό σενάριο. Όσοι δεν κατανοούν ότι μια κάποια λύση για την χώρα ήταν στις αρχές του 2010 η μερική παύση πληρωμών και μια ταυτόχρονη υιοθέτηση διπλού νομίσματος, για κάποια χρόνια, τότε δεν θα κατανοήσουν ποτέ γιατί δεν έρχεται η ανάκαμψη σύντομα.Πολλοί λένε ότι δεν είχαμε πιθανότητες να επιβάλλουμε κάτι τέτοιο. Ρωτάω επίμονα: Πότε το ζητήσαμε; Πότε το χρησιμοποιήσαμε; 
Επί τρία χρόνια, επιβραδύναμε και δεν επιταχύναμε τους χρόνος πιθανής ανάκαμψης της οικονομίας. Αυτό είναι πασιφανές. Τι κάνουμε όμως σήμερα, Φεβρουάριο 2013, που τα δημόσια έσοδα αποκλίνουν ραγδαία από τους στόχους και μοιραία θα ενεργοποιηθούν οι ρήτρες απόκλισης από την τρόικα;( εκτός και αν νομίζουμε ότι δήθεν υπάρχει σιωπηρή συμφωνία τρόικας/κυβέρνησης, να μην μας βάζουν 'χέρι' και να μας εκταμιεύουν τα λεφτά!) Τί συμβαίνει ακριβώς αυτή την στιγμή; Μα είναι πλέον γνωστό ότι καταρτίζεται ,λόγω εμφανών αποκλίσεων για το 2013, νέο σχέδιο ''μεταρρυθμίσεων'' από την κυβέρνηση, για την τετραετία 2014- 2017( το οποίο θα βαφτίσει ως εμπροσθοβαρές / αναπτυξιακό) Αλλά αναρωτιέται κανείς: τους υπόλοιπους 11 μήνες μπροστά μας,μέχρι τέλη του 2013, τι θα γίνει ; 
Και αν είναι να γίνει κούρεμα μετά τις εκλογές στην Γερμανία,το φθινόπωρο, γιατί δεν το ζητάμε από τώρα-όπως το κάνει και το ΔΝΤ επίσημα- αλλά πρέπει πρώτα να..... ξαναπάρουμε μέτρα; Πώς είναι δυνατόν να λέμε ότι επειδή ''έφτιαξε'' το κλίμα στις αγορές, έπεσαν τα spreads, άνοιξε η διατραπεζική αγορά ρευστότητας, δεν πρέπει να ''αλλάξουμε'' ρότα; Δηλαδή, θα έλθουν επενδύσεις( από το Κατάρ...) και θα προσληφθούν Έλληνες άνεργοι; Θα ανοίξουν οι πιστώσεις στις τράπεζες και θα χρηματοδοτηθούν οι υγιείς έστω επιχειρήσεις; Πότε ακριβώς; Γιατί κάποιοι -που δεν ξέρουν καν να προσδιορίζουν το χρονικό εύρος αναστροφής της ύφεσης- δεν μετρούν τον χρόνο που ''χάνεται'' (μαζί με ζωές ,ιδρώτα και περιουσίες) μέσα στην κρίση; 
Ας μην γελιόμαστε :θα παρθούν, είτε γίνει κούρεμα είτε όχι, εντός της επόμενης 4ετίας μέτρα τουλάχιστον 10 δις ευρώ. Ποιός το λέει αυτό; Μα η σταθμισμένη -και μόνιμη πλέον - επίδραση της συνεχούς συρρίκνωσης του ΑΕΠ, στους περίφημος 'πολλαπλασιαστές' . Τους οποίους με ένα απλό mea culpa, παραδέχτηκε το ΔΝΤ ότι στάθμισε...λάθος,πριν 3 χρόνια ! ( και μας αφαίρεσε 40% εισόδημα,υπερδιπλασίασε ανεργία και αυτοκτονίες,εγκατέστησε μακροχρόνια ύφεση, απαξίωσε περιουσία πολιτών και δημοσίου). 
Επίσης, περίπου 5,5 % -του συνεχούς πτωτικού ΑΕΠ- θα είναι αναγκαστικά οι περικοπές που πρέπει να γίνουν, ώστε να πιάσουμε στόχους το 2013.  Από που προκύπτει και αυτό; Μα από τις τελευταίες ρήτρες απόκλισης, μετά την εκταμίευση της δόσης του Δεκεμβρίου 2012. 
Και ας υιοθετήσουμε το θετικό σενάριο : έστω ότι δεν θα κόψει μισθούς/συντάξεις/δαπάνες για πρόνοια, η κυβέρνηση. Που θα τα βρει; Θα πατάξει την φοροδιαφυγή; Θα πληρώσουν οι πολίτες και ποιοί, τους νέους φόρους τους, όταν εισόδημα και αποταμιεύσεις εξανεμίζονται, η ιδιοκτησία δεν παράγει πλέον έσοδο αλλά είναι βάρος από τα χαράτσια , ενώ ο ιδιωτικός δανεισμός ανατοκίζεται ραγδαία λόγω καθυστερήσεων; Ή μήπως θα μαζευτούν τα πολλά δις των.... μεγαλοοφειλετών; 
Η κρίση πλέον είναι αμιγώς αυτοτροφοδοτούμενη και οφείλει η κυβέρνηση, η τωρινή ή η επόμενη, να αποσυνδέσει την τύχη της χώρας, από τους σκοπούς των δανειστών, και κυρίως του Βερολίνου( γιατί το ΔΝΤ έχει πιο ορθολογικό σχέδιο απεμπλοκής). Απαιτείται να κινηθούμε τουλάχιστον με τρία αιτήματα, τα οποία-όσο και αν διαφωνώ σε κάποια θέματα με τον καθηγητή Γ. Βαρουφάκη - τα έθεσε πρόσφατα και νομίζω ότι είναι σωστά και κομβικής σημασίας: 
α) να αφαιρεθεί το ποσό της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, από το επίσημο ελληνικό δημόσιο χρέος. 
β) τα 10,5 δις που θα μπουν για το ΕΣΠΑ ,να δοθούν όχι στο ελληνικό δημόσιο (που δεν υπάρχει περίπτωση να μην τα βάλει χέρι, λέω εγώ) αλλά στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για να τα επενδύσει άμεσα στον ιδιωτικό τομέα( εννοείται σε υγιή ,μεγάλα, projects με στόχο την τόνωση της απασχόλησης) 
γ) να μειωθεί το πακέτο περικοπών μέχρι τέλη του 2013 (9,5 δις) στα περίπου 2 δις (έστω 3,5 δις λέω εγώ) ώστε να μην συρρικνωθεί και άλλο το ΑΕΠ και γρήγορα να πετύχουμε δραστική εξάλειψη του πρωτογενούς ελλείμματος, δηλαδη να μην χρειαστούμε επόμενη δόση από την τρόικα,στα τέλη του 2013. 
Ακούγονται ουτοπικά και απίθανα; Ναι, όσο η πυγμή και η αποφασιστικότητα της εξουσίας εξαντλείται εντός χώρας, έναντι της επικίνδυνα κλιμακούμενης βίας ( που γεννά η ίδια η εξουσία, και μόνο αυτή). Η τάξη, η ασφάλεια, ο νόμος πρέπει να επιβάλλονται, και το καταλάβαμε: πρέπει να το βλέπουμε ότι επιβάλλεται. Αλλά όπως το βλέπουμε στην τηλεόραση από τον καναπέ μας, δυστυχώς φαίνονται και οι απλήρωτοι λογαριασμοί που είναι πάνω στο τραπέζι, μπροστά μας...

ΖΕΡΒΟΥ ΕΛΠΙΔΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου