του Παντελή Αλμπάνη, Οικονομολόγου
“αλλ’ έκαστος ίδιον χάρισμα έχει εκ Θεού” - Απόστολος Παύλος, Α’Κορ.
Κάθε άνθρωπος έχει στη διάρκεια της ζωής του πολλούς τρόπους για να πλησιάσει το Θεό. Ένας από αυτούς είναι και ο μοναχισμός.
Η κλήση ενός ανθρώπου για το μοναχισμό, είναι από μόνη της ένα χάρισμα εκ Θεού. Ως επιλογή την σεβόμαστε και παραδοσιακά ως κοινωνία την στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας.
Ωστόσο, με αφορμή την πρόσφατη δικαστική εξέλιξη στην υπόθεση Βατοπεδίου, θα ήθελα να καταθέσω μερικές σκέψεις, στις οποίες περιγράφω τα γεγονότα όπως τα αντιλαμβάνεται ένας απλός πολίτης και όχι κατ’ ανάγκην ένας εκκλησιαστικός άνθρωπος που μελετά το θέμα υπό το πρίσμα μιας Θεολογικής και Κανονικής σκοπιάς. Παρόλο, που δεν ασχολούμαι με Εκκλησιαστικά ζητήματα, όσο άλλοι, είναι σαφές ότι δεν μπορώ να μείνω αδιάφορος με τα όσα τους τελευταίους μήνες ακούω και διαβάζω.
Συγκεκριμένες πράξεις όχι μόνο εξόργισαν τους πολίτες αλλά οδήγησαν στην εντύπωση ότι στο βωμό της απληστίας, της πλεονεξίας και της ματαιοδοξίας θυσιάστηκε κάθε έννοια πνευματικής συμπεριφοράς. Τέτοιες πρακτικές που μόνο προς το Θεό και το «θείον» δεν οδηγούν, πιστεύω πως θα έπρεπε να μας απασχολούν όλους.
Δεν γνωρίζω, αλλά δεν είμαι και ο αρμόδιος να εκτιμήσω την αξία των περιουσιακών στοιχείων της Μονής. Ακόμη δεν μπορώ να ελέγξω αν οι ανταλλαγές που έγιναν ήταν σε βάρος του Δημοσίου και φυσικά με ποιου την ευθύνη έγιναν. Δεν μπορώ όμως να δικαιολογήσω την ιδιαίτερη, όπως φάνηκε, επιμονή για την αξιοποίηση της λίμνης Βιστωνίδας, και την απίστευτη ταχύτητα με την οποία έγινε η ανταλλαγή της με οικόπεδα που διαθέτουν θέα, λες και από αυτά τα οικόπεδα αντικρίζει κανείς το Θεό καλύτερα!
Δεν έχω επισκεφθεί το Άγιο Όρος αλλά γνωρίζω, κυρίως από περιγραφές, ότι οι μοναχοί αγωνίζονται να «έρθουν» ενώπιος ενωπίω με το Θεό μέσα από την απομόνωση, την προσευχή, την άσκηση, την υπακοή, τη διακονία και τη νηστεία. Κατά πόσο όμως αυτά βρίσκουν εφαρμογή σε πρακτικές του τύπου «κεράκια που ανάβουν μέσω διαδικτύου», «ελικόπτερα για γρήγορες μετακινήσεις», «πολυτελείς σουίτες για υψηλούς προσκεκλημένους»;
«Best practices» ονομάζονται αυτές οι πρακτικές στην οικονομία για γρήγορα και μακροπρόθεσμα αποτελέσματα!
Κανείς ασφαλώς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το δικαίωμα των μοναστηριών να φροντίσουν για την επιβίωση, την συντήρηση, την επέκταση και την εξέλιξη τους, κάτι που πάντα και δικαιολογημένα επεδίωκαν. Όμως τι σχέση έχουν αυτά με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας για «ύποπτες ανταλλαγές» εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, offshore, μερίδια σε κατασκευαστικές εταιρείες.
«Best practices» ονομάζονται και αυτές οι πρακτικές που εξασφαλίζουν ασφαλή και αφορολόγητα αποτελέσματα!
Το παραπάνω ζήτημα μας καθιστά κατά κάποιο τρόπο συνένοχους γιατί όλοι μαζί συντηρούμε και επιτρέπουμε τέτοιες καταστάσεις. Ο μοναχισμός κατά τη γνώμη μου οφείλει να προτείνει έναν τρόπο ζωής που θα φέρει τον καθένα μας πιο κοντά σε αυτό που ορίζεται από τους Πατέρες της Εκκλησίας ως «κατά Χριστόν ζωή». Οι εκφραστές του, οι μοναχοί, θα πρέπει να αξιοποιούν τα όποια χαρίσματα έχουν εκ Θεού ως δωρεά για μια καινή πορεία και πνευματική καθοδήγηση όλων ημών και όχι ως εφόδιο για προσωπική ευδαιμονία και μάλιστα εις βάρος των συνανθρώπων τους. Ο σεβασμός και η βοήθεια στους συνανθρώπους μας βεβαίως ως στάση ζωής πρέπει να αποτελεί και για εμάς τους κοσμικούς βασική αρχή στη καθημερινότητά μας.
Όλοι ίσοι ενώπιον όλων, κατά το Σύνταγμα, και όχι μόνο απέναντι στο Θεό που όπως φαίνεται δεν συγκαταλέγει στα χαρίσματα που δίνει προς τον άνθρωπο, αυτό της ικανότητας για μια ματαιόδοξη διαδρομή, από μια πλινθόκτιστη σκήτη σε μια μοναστηριακή σουίτα με θέα το Αιγαίο...
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην πύλη εκκλησιαστικών ειδήσεων www.amen.gr στις 12\5\2009.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου