29 Αυγούστου 2012

Νίκη Φούντα: "Εάν αποδωθούν ευθύνες θα αποκλιμακωθεί η ένταση"

Η βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. Νίκη Φούντα μιλάει εφ’ όλης της ύλης στην ΑΙΧΜΗ, ζητάει εφαρμογή των νόμων στο θέμα της παραβατικότητας των τσιγγάνων και υπόσχεται ότι κάθε εβδομάδα θα είναι στο νομό. 

Η Νίκη Φούντα είναι ένα νέο πρόσωπο στα πολιτικά πράγματα του νομού. Εξελέγη βουλευτής με την ΔΗΜ.ΑΡ. και δείχνει μια έντονη παρουσία στο νομό. Στην συνέντευξή της στην ΑΙΧΜΗ μιλάει για το οξύ κοινωνικό πρόβλημα του Αιτωλικού, ζητάει να αποδοθούν ευθύνες, αφήνει αιχμές για ακροδεξιό κόμμα και ζητάει να αποκτήσουν δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις όσοι εγκαθίστανται μόνιμα κάπου. Ακόμη αναφέρεται στον υδροκεφαλισμό του νομού, στις διεξόδους που πρέπει να ακολουθήσουν οι νέοι και υπόσχεται εβδομαδιαία παρουσία στην Αιτωλ/νία. 
Κα Φούντα είστε ένα νέο, «φρέσκο» πρόσωπο. Πείτε μας δύο λόγια για την δραστηριότητά σας και την διαδρομή σας έως ότου γίνετε βουλευτής. 
Μεγάλωσα στην Βόνιτσα. Τελειώνοντας το Λύκειο σπούδασα Αρχιτέκτων Μηχανικός στο Μετσόβειο. Συνέχισα τις σπουδές μου στην Φλωρεντία, όπου έκανα μεταπτυχιακό στην Οικολογία και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. 
Μετά τη λήξη της συνεργασίας μου με το εκεί Παν/μιο, επέστρεψα στην Ελλάδα, όπου είχα την τιμή να εργαστώ στο γραφείο του Αλέξανδρου Τομπάζη. Τα επόμενα χρόνια δούλεψα στο γραφείο ppsenginnering και έπειτα αποφάσισα να κάνω το μεγάλο βήμα και να κάνω ένα δικό μου γραφείο, το οποίο εξειδικεύεται στις Ενεργειακές Μελέτες. Τρία χρόνια μετά ήρθε η υποψηφιότητα. 
Οι πρώτες εντυπώσεις δείχνουν μια γυναίκα με μια έντονη παρουσία και ενδιαφέρον για τα θέματα του νομού που είναι πολλά. Ποια από αυτά μέχρι στιγμής ξεχωρίσατε ως τα πιο σοβαρά; 
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια, το μόνο σίγουρο είναι πως δεν θα σταματήσω να προσπαθώ όσο μπορώ για το καλύτερο. 
Τα πιο σοβαρά θέματα του νομού σαφώς και είναι η Ανεργία, η Φτώχια και το Οδικό μας Δίκτυο. Ως επιστέγασμα, είναι μια περίοδος που πιστεύω πως βασικό πρόβλημα είναι η πολύ κακή ψυχολογία και η δικαιολογημένη έλλειψη εμπιστοσύνης προς το κράτος αλλά και προς την προσωπική μας δυνατότητα να «προκόψουμε» σε αυτή τη Χώρα. 
Οι άνεργοι αυξάνονται, είναι κυρίως νέοι άνθρωποι που θα έπρεπε να είναι στην πιο παραγωγική τους ηλικία, με όνειρα και ελπίδες για το μέλλον. Αντ΄ αυτού, πολιτικές και καταστάσεις, τους έχουν καταδικάσει να είναι απογοητευμένοι και να αισθάνονται πως δεν τους εκπροσωπεί κανείς, πως δεν ενδιαφέρεται κανείς για αυτούς και πως δεν υπάρχει καμιά προοπτική - παρά μόνο η φυγή για ορισμένους. 
Η φτώχεια είναι κάτι που δεν αναλύεται, μόνο γιατρεύεται. Ξαφνιάστηκα πολύ δυσάρεστα διαβάζοντας τα στοιχεία περί παιδικής φτώχειας στον νομό. Αδιανόητο το να μην μπορεί να εξασφαλιστεί η αξιοπρέπεια για τα παιδιά μας σε ποσοστό 42%. Κοινωνικό δίχτυ προστασίας κανένα. Όσο για το οδικό δίκτυο, είναι γνωστή αμαρτία πολλών ετών. Παραλείψεις σε διαχείριση, ανάπτυξη, όραμα, πολιτική δυσπραγία. 
Πως προτίθεστε να παρέμβετε γενικότερα στα καυτά ζητήματα της περιοχής, όπως για παράδειγμα τα θέματα ασφάλειας του πολίτη, τα περιβαλλοντικά θέματα, την ανάπτυξη, την ανεργία κ.λπ.; 
Θεωρώ πως τα περισσότερα ζητήματα είναι θέμα ενημέρωσης, πολιτικής βούλησης και οράματος. Για να ενημερώνεται κανείς ουσιαστικά πρέπει να θέλει να έχει επαφή με τους πολίτες και με την πραγματική, ρεαλιστική καθημερινότητά τους. Αυτό θα επιδιώξω κι έχω δεσμευτεί με κόσμο, με φορείς, αλλά και με τις Τοπικές Αρχές, πως οι συναντήσεις μας θα είναι πολύ συχνές και θα υπάρχει στενή συνεργασία σε όλα τα επίπεδα. Πολιτική βούληση σημαίνει στο μυαλό μου πλάνο, δουλειά, σύγκρουση, συνεργασίες, διαφωνίες. Και το Όραμα, ως βασικό συστατικό της πολυπόθητης αλλαγής. Αλλαγή στην κουλτούρα, στον “τρόπο”. 
Στα θέματα ασφάλειας απαραίτητο είναι να γίνει εμφανής, δυνατή η αίσθηση παρουσίας του κράτους δίπλα στον πολίτη και να παραγκωνιστεί ταυτόχρονα ο ρατσισμός. 
Όσον αφορά στα περιβαλλοντικά, σημαντικό είναι να γίνουν παρεμβάσεις στο να σκεφτόμαστε πως καθημερινότητα και προστασία του περιβάλλοντος οφείλουν να συμπορεύονται, Ανάπτυξη και Οικολογία να “παντρεύονται”, φυσικοί πόροι να προστατεύονται ως αγαθά. 
Η Ανάπτυξη να γίνει το ζητούμενο με εξάντληση της δυνατότητας εκμετάλλευσης των πόρων του ΕΣΠΑ. Η ανεργία να εξαλειφτεί με σωστό σχεδιασμό αυτής της Ανάπτυξης και με στροφή προς την καινοτομία, την πραγματική παραγωγή, την δημιουργία θέσεων εργασίας με αξιοκρατικά κριτήρια. 
Μιας και θίξαμε την ασφάλεια του πολίτη θα ήθελα λίγο να μείνουμε σε αυτό δεδομένων και των πρόσφατων γεγονότων στο Αιτωλικό. Ζητήσατε στοιχεία για την τύχη των δικογραφιών σε βάρος Ρομά που αφορούν σε καταγγελίες για κλοπές και άλλες παραβατικές πράξεις. Θεωρείτε ότι υπάρχει έλλειμμα της Πολιτείας πάνω στα θέματα δικαιοσύνης; 
Θεωρώ πως, εδώ και πολλά χρόνια, αρκετά σημαντικά ζητήματα αφέθηκαν στην τύχη τους. Αυτό έδωσε χώρο σε πολλούς επιτήδειους να “πατήσουν” πάνω σε αδυναμίες και να τις μετατρέψουν σε προπαγάνδα. Το κράτος δεν προστάτεψε επαρκώς τους πολίτες του και κάποιοι τώρα “βαφτίζονται” σωτήρες. Σωτήρας δεν γίνεσαι όταν στρέφεσαι στην αυτοδικία και το μίσος, αλλά όταν δίνεις λύσεις. Όταν σκέφτεσαι καθαρά ως πολίτης δεν αφήνεις το κακό για να πας στο χειρότερο. Όλα αυτά ως στάση ζωής και γενικότερος τρόπος σκέψης είναι πολύ επικίνδυνα και φοβάμαι πως αν δεν υπάρξουν ριζικές κινήσεις διαρκώς θα διογκώνεται το πρόβλημα. Είναι καιρός να γίνουν ουσιαστικές κινήσεις. 
Η κατάσταση πήρε διαστάσεις. Πως νομίζετε ότι μπορεί να αποκλιμακωθεί; Πως θα πιέσετε ώστε να λειτουργήσουν οι θεσμοί, τι θα προτείνετε; 
Η κατάσταση δεν πήρε τώρα διαστάσεις, το πρόβλημα υπάρχει τα τελευταία δυο-τρία χρόνια. Δυστυχώς, αυτού του τύπου τα προβλήματα αποκτούν οντότητα μόλις “έρθει το κακό”. Ο μόνος τρόπος να αποκλιμακωθεί είναι να γίνει απόδοση ευθυνών και υπάρξει δικαιοσύνη. Να λειτουργήσουν οι Νόμοι. Οι νόμιμοι να διαχωριστούν, να αποκτήσουν δικαιώματα, αλλά και υποχρεώσεις. Οι καταυλισμοί, που είναι παράνομοι και βρίσκονται πάνω στην λιμνοθάλασσα δημιουργώντας σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα, να καταστραφούν. Να γίνουν οι προβλεπόμενοι χώροι υποδοχής που θα εξασφαλίζουν τους κανόνες δημόσιας υγιεινής. Η κατάσταση θα αποκλιμακωθεί μόλις γίνουν τα αυτονόητα δηλαδή. 
Ο νομός μας πάσχει από υδροκεφαλισμό. Είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας. Πως θα στηρίξετε την αιτωλοακαρνανική περιφέρεια ώστε να μείνει ο κόσμος στα σπίτια του και να αναπτυχθούν οι μικρές πόλεις και τα χωριά. Τι διαφορετικό πρέπει να γίνει; 
Το πρόβλημα είναι οικονομικό αλλά είναι και θέμα κουλτούρας. Στην συνείδησή μας για πολλά χρόνια η Πρωτεύουσα - είτε αυτή ήταν η Αθήνα, είτε ήταν η μεγάλη πόλη του Νομού -, ήταν συνώνυμο της ύπαρξης ευκαιριών, της δυνατότητας για μια καλύτερη ζωή. Η αλήθεια είναι πως δεν μας ώθησαν να αγαπάμε την παράδοσή μας, τον τόπο μας με τα καλά του και τις αδυναμίες του. Το μοντέλο αυτό δυστυχώς απέτυχε παταγωδώς. Σε καιρούς οικονομικής κρίσης, η αναστροφή αυτού του κλίματος μπορεί να αποτελέσει μεγάλη ευκαιρία και για την Αιτωλοακαρνανική περιφέρεια, που βλέπει κάποια από τα παιδιά της να επιστρέφουν, μη αντέχοντας το κόστος ζωής της Αθήνας. Σε αυτούς τους νέους πρέπει να δοθεί η δυνατότητα να παραμείνουν. Με στροφή στον παραγωγικό τομέα και σε υπηρεσίες σχετικές με την τεχνολογία. Με ενημέρωση για τις βιολογικές καλλιέργειες, για τις δυνατότητες της ελληνικής υπαίθρου και την εκμετάλλευση της δυνατότητας των κονδυλίων του ΕΣΠΑ για νέα επιχειρηματικότητα. Πρέπει όλοι μας, και φυσικά πρωτίστως εμείς οι βουλευτές, να βάλουμε ως πρώτο μέλημά μας τη δημιουργία θέσεων εργασίας για αυτούς τους νέους. 
Στην Αιτ/νία γενικότερα μέχρι πρότινος η παρουσία βουλευτή ήταν κάπως πολυτέλεια. Τι θα κάνετε ώστε να αλλάξει αυτή η εικόνα στον κόσμο, πως θα στηρίξετε τους συμπολίτες σας που βιώνουν την έντονη οικονομική κρίση; 
Σε μια εποχή που ο κόσμος δικαιολογημένα δυσπιστεί απέναντι στο πολιτικό σύστημα, η ευθύνη γίνεται πολύ μεγαλύτερη. Δεν θα δώσω υποσχέσεις, γιατί θέλω να κάνω πράγματα και όχι να τα δηλώνω. Νομίζω πως η ασυνέπεια μερίδας των πολιτικών μας προσώπων, αποτέλεσε πηγή πολλών προβλημάτων και τεράστιας αδράνειας απέναντι σε ζωτικά θέματα του τόπου. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως θα είμαι κάθε εβδομάδα στην Αιτωλ/νία, γυρνώντας εκεί που υπάρχει πρόβλημα, εκεί “έξω”, προσπαθώντας να δώσω λύσεις. Και πιστεύω πως αυτό είναι και το ζητούμενο.

ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΑΙΧΜΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου