Ασφάλεια ναι, αλλά για όλους!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - 15 Οκτωβρίου 2013 

Το πρόβλημα της εξάπλωσης του νεοναζισμού θα αντιμετωπισθεί ουσιαστικά μόνο αν αρθούν τα αίτια που το προκάλεσαν, τόνισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Βαρεμένος παρεμβαίνοντας στη Φθινοπωρινή Συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ, στη Μπούντβα του Μαυροβουνίου, και στην ενότητα συζητήσεων με θέμα τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.  

Και αυτό σημαίνει, όπως επέμεινε, «να σταματήσει η αιματηρή λιτότητα και να περάσουμε στην ανάπτυξη, προκειμένου να σταθεροποιηθεί η κοινωνική κατάσταση, κάτι που στις συγκεκριμένες συνθήκες αποκτά υπαρξιακή σημασία για ένα σύγχρονο κράτος δικαίου».  

Ο βουλευτής επισήμανε ότι η οικονομική κρίση σε ορισμένες χώρες όπως η Ελλάδα, ισοδυναμεί «με κοινωνική καταστροφή, όχι μόνο των μισθωτών και των συνταξιούχων, αλλά και της μεσαίας τάξης που απειλείται με αφανισμό». Και αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι «η αύξηση της ναζιστικής βίας, την οποία ένα ποσοστό των ψηφοφόρων θεωρούσε ως αντίδοτο στη βία των μέτρων λιτότητας. Αυτό αποτελεί ένα μεγάλο πρόβλημα, διότι στη συνείδηση κάποιων ανθρώπων η φασιστική βία νομιμοποιήθηκε».  

Αναφερόμενος στις τελευταίες εξελίξεις, υπενθύμισε ότι μετά τον χαρακτηρισμό της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης, πολλά στελέχη της βρίσκονται στη φυλακή, «όμως αυτό δεν σημαίνει ότι το πρόβλημα λύθηκε. Το πρόβλημα θα λυθεί ριζικά», τόνισε με έμφαση, «εάν αρθούν τα αίτια που το προκάλεσαν. Να σταματήσει, επομένως, η αιματηρή λιτότητα και να περάσουμε στην ανάπτυξη, προκειμένου να σταθεροποιηθεί η κοινωνική κατάσταση, κάτι που στις συγκεκριμένες συνθήκες αποκτά υπαρξιακή σημασία για ένα σύγχρονο κράτος δικαίου. Ασφάλεια λοιπόν ναι, αλλά για όλους. Όχι μόνο για τις κυρίαρχες ελίτ, αλλά και για εκείνους που χάνουν ξαφνικά και μαζικά τις δουλειές τους, για εκείνους που περιθωριοποιούνται και σπρώχνονται στην απόλυτη απογοήτευση».  

Και ο Γιώργος Βαρεμένος κατέληξε επισημαίνοντας ότι «η απομάκρυνση των πολιτών από την πολιτική ή και το ανοιχτό μίσος απέναντί της, σε συνδυασμό με την απογοήτευση, αποτελούν ένα εκρηκτικό κοκτέιλ εναντίον όχι μόνο της πολιτικής, αλλά και του ίδιου του κοινοβουλευτισμού. Και αυτό είναι αποτέλεσμα της πολιτικής αναξιοπιστίας, που είναι ένα βασικό πρόβλημα των πολιτικών, οι οποίοι καλούνται τώρα να αλλάξουν την κατάσταση διότι εκλέγονται για να λύσουν προβλήματα και όχι για να συζητούν γι’ αυτά, μακριά από τα αισθήματα των πολιτών».