Μάχη του Αετού
9 Αυγούστου του 1822
Στις 9 Αυγούστου, ημέρα μνήμης και τιμής της μάχης του Αετού, η ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ, δια του συνεργάτη της, Επαμεινώνδα Νικάκη (τέως Διευθυντή Λυκείου) έθεσε τον σεβασμό της και ένα κλαδί δάφνης στο σημείο της μάχης, σε αυτούς που στάθηκαν και αντιμετώπισαν την μεγαλύτερη μέχρι τότε Τούρκικη στρατιά.
9 Αυγούστου του 1822
Στις 9 Αυγούστου, ημέρα μνήμης και τιμής της μάχης του Αετού, η ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ, δια του συνεργάτη της, Επαμεινώνδα Νικάκη (τέως Διευθυντή Λυκείου) έθεσε τον σεβασμό της και ένα κλαδί δάφνης στο σημείο της μάχης, σε αυτούς που στάθηκαν και αντιμετώπισαν την μεγαλύτερη μέχρι τότε Τούρκικη στρατιά.
Σε ανάμνηση της μάχης και των πεσόντων σε αυτή, καταθέτουμε τον χαιρετισμό που το 2012, μας έδωσαν και διαβάσαμε στο χώρο του μνημείου, οι απογoνοι του Θεοδωράκη Δράκου Γρίβα και Γεώργιου Νικολού Βαρνακιώτη.
«Ανάμνηση της μάχης του Αετού
Δύο οπλαρχηγοί, ο Βαρνακιώτης και ο Γρίβας, με τα παλικάρια τους, σταμάτησαν την μεγαλύτερη τούρκικη στρατιά που είχε δει μέχρι τότε Ελληνικό μάτι.
Στήθηκαν απέναντι στους Τούρκους, ενώ στο βάθος οι φωτιές και οι καπνοί της πυρπολημένης Κατούνας, τους έδιναν το μήνυμα τι θα συμβεί στο Μεσολόγγι, αν οι εχθροί περνούσαν από το στένωμα του Αετού.
Πολύ μελάνη έχει χυθεί περιγράφοντας τη μάχη, ενώ οι Εθνικοί μας ποιητές ύμνησαν την ανδρεία των δύο οπλαρχηγών.
Για τον Θεόδωρο Γρίβα η περιοχή του Αετού και η πιο κάτω του Αγγελόκαστρου, θύμιζε τις καταστροφές που υπέστησαν οι πρόγονοί του στις μάχες κατά των Τούρκων. Εκεί κοντά ο προγονός του, ο Θεόδωρος Μπούας Γρίβας, το 1585, ηττάται από τους Τούρκους στην πρώτη επανάσταση για την ελευθέρωση της Ελλάδας.
Επίσης το 1769, ο παππούς του Θοδωράκη Γρίβα, ο Χρήστος Αποστόλη Γρίβας ηττάται από τους Τούρκους στα Ορλωφικά και η περιοχή ακόμα και σήμερα ονομάζεται «των Γριβαίων τα κόκαλα».
Όμως αυτή την φορά η ιστορία άλλαξε και ο Θεόδωρος Γρίβας βγήκε όχι μόνο αλάβωτος και νικητής από αυτή την μάχη, επιπλέον κέρδισε και ένα παντοτινό φίλο, τον Γεώργιο Νικολού Βαρνακιώτη. Η φιλία αυτή έμεινε για πάντα ισχυρή και αργότερα ο γιος του, ο Δημητράκης Γρίβας, που τον απέκτησε από τον γάμο του με την κόρη της Μπουμπουλίνας, παντρεύτηκε την κόρη του Βαρνακιώτη, την Βασιλική.
Εμείς οι απόγονοι των παιδιών του Θεόδωρου Δράκου Γρίβα και του Γεώργιου Νικολού Βαρνακιώτη, αποδίδουμε την τιμή σε όλα τα παλικάρια Γρίβα και Βαρνακιώτη που έπεσαν στην μάχη του Αετού, που έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία.
Μπορεί να μην έχουμε τα ονόματα όλων όσων έπεσαν για τα ιδανικά της πατρίδας, αλλά αυτό το μνημείο μπροστά μας, δίνει την τιμή που αξίζει στους άγνωστους πολεμιστές, στα παλικάρια των Βαρνακιώτη και Γρίβα.
Πρέπει να μας μείνει αιώνια στην μνήμη μας , η θυσία και οι αγώνες των οπλαρχηγών και των παλικαριών τους. Να θυμόμαστε ότι σήμερα υπάρχουμε και ζούμε με δυνατότητα ελευθερίας.»
ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
Σύλλογος έρευνας ιστορίας και πολιτισμού
«Ανάμνηση της μάχης του Αετού
Δύο οπλαρχηγοί, ο Βαρνακιώτης και ο Γρίβας, με τα παλικάρια τους, σταμάτησαν την μεγαλύτερη τούρκικη στρατιά που είχε δει μέχρι τότε Ελληνικό μάτι.
Στήθηκαν απέναντι στους Τούρκους, ενώ στο βάθος οι φωτιές και οι καπνοί της πυρπολημένης Κατούνας, τους έδιναν το μήνυμα τι θα συμβεί στο Μεσολόγγι, αν οι εχθροί περνούσαν από το στένωμα του Αετού.
Πολύ μελάνη έχει χυθεί περιγράφοντας τη μάχη, ενώ οι Εθνικοί μας ποιητές ύμνησαν την ανδρεία των δύο οπλαρχηγών.
Για τον Θεόδωρο Γρίβα η περιοχή του Αετού και η πιο κάτω του Αγγελόκαστρου, θύμιζε τις καταστροφές που υπέστησαν οι πρόγονοί του στις μάχες κατά των Τούρκων. Εκεί κοντά ο προγονός του, ο Θεόδωρος Μπούας Γρίβας, το 1585, ηττάται από τους Τούρκους στην πρώτη επανάσταση για την ελευθέρωση της Ελλάδας.
Επίσης το 1769, ο παππούς του Θοδωράκη Γρίβα, ο Χρήστος Αποστόλη Γρίβας ηττάται από τους Τούρκους στα Ορλωφικά και η περιοχή ακόμα και σήμερα ονομάζεται «των Γριβαίων τα κόκαλα».
Όμως αυτή την φορά η ιστορία άλλαξε και ο Θεόδωρος Γρίβας βγήκε όχι μόνο αλάβωτος και νικητής από αυτή την μάχη, επιπλέον κέρδισε και ένα παντοτινό φίλο, τον Γεώργιο Νικολού Βαρνακιώτη. Η φιλία αυτή έμεινε για πάντα ισχυρή και αργότερα ο γιος του, ο Δημητράκης Γρίβας, που τον απέκτησε από τον γάμο του με την κόρη της Μπουμπουλίνας, παντρεύτηκε την κόρη του Βαρνακιώτη, την Βασιλική.
Εμείς οι απόγονοι των παιδιών του Θεόδωρου Δράκου Γρίβα και του Γεώργιου Νικολού Βαρνακιώτη, αποδίδουμε την τιμή σε όλα τα παλικάρια Γρίβα και Βαρνακιώτη που έπεσαν στην μάχη του Αετού, που έδωσαν την ζωή τους για την ελευθερία.
Μπορεί να μην έχουμε τα ονόματα όλων όσων έπεσαν για τα ιδανικά της πατρίδας, αλλά αυτό το μνημείο μπροστά μας, δίνει την τιμή που αξίζει στους άγνωστους πολεμιστές, στα παλικάρια των Βαρνακιώτη και Γρίβα.
Πρέπει να μας μείνει αιώνια στην μνήμη μας , η θυσία και οι αγώνες των οπλαρχηγών και των παλικαριών τους. Να θυμόμαστε ότι σήμερα υπάρχουμε και ζούμε με δυνατότητα ελευθερίας.»
ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
Σύλλογος έρευνας ιστορίας και πολιτισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου