Εκδήλωση για τα λιγατοχάρτια της Βόνιτσας

 

Βόνιτσα 18 Αυγούστου 2014

Εκδήλωση των εκπαιδευτηρίων πληροφορικής Moses Educational Establshments

στη παραλία της Βόνιτσας 9μμ

 «Τα λιγατοχάρτια της Βόνιτσας»

Προβολή του βίντεο από την παρουσίαση της εργασίας στο Γ’ συνέδριο Πανεπιστημιακών Λαογράφων, βράβευση των μικρών σπουδαστών που συμμετείχαν στην έρευνα για την αναβίωση της συλλογικής μνήμης.

 Τον Οκτώβριο του 2013, οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου, Κος Νικόλας Βερνίκος και η Κα Σοφία Δασκαλοπούλου, παρουσιάζουν στο Γ΄συνέδριο Πανεπιστημιακών λαογράφων, μια εργασία που πραγματοποιήθηκε στη Βόνιτσα, από αυτούς, την εκπαιδευτικό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Κα Μπογόρδου Αγγελική και 14 σπουδαστές των εκπαιδευτηρίων πληροφορικής Moses Education.Οι μικροί σπουδαστές ήταν:

Ασπρογέρακας Παναγιώτης του Αντωνίου, ετών 10

Βρακοζώνη Αθανασία του Ελευθερίου, ετών 10

Καραγιώργου Αθανασία του Αλεξίου, ετών 10

Κομποτιάτη Αγγελίνα του Παναγιώτη, ετών 11

Κρόνκο Μπρούνο του Ιωάννη, ετών 11

Κούτσικος Γιώργος του Αποστόλη, ετών 10

Λέκκας Νικόλαος του Διονυσίου, ετών 14

Μπαλάσκα Μαρία του Γεωργίου, ετών 11

Πανταζής Ιωάννης του Χρήστου, ετών 12

Πραμαγγιούλη Χριστίνα του Αλεξίου, ετών 10

Προδρομίτη Γεωργία του Αθανασίου, ετών 9

Τόλης Γεώργιος του Δημητρίου, ετών 13

Τόλη Στεφανία του Δημητρίου, ετών 11

Τσανάκα Αγγελική του Νικολάου, ετών 9

Στην εκδήλωση διαβάστηκαν μέρη από την εισήγηση που έγινε στο συνέδριο εκ μέρους του καθηγητή Πανεπιστημίου Αιγαίου Κ. Νικόλα Βερνίκου και της Κας Δασκαλοπούλου Σοφίας, καθηγήτριας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου και πρώην Αντιπρύτανης.

«Στην περίπτωση μας το όλο εγχείρημα στηρίζεται στην συνέργεια των παιδιών του ευρύτερου δήμου, ηλικίας από 10 έως 17 ετων, τα οποία ταυτόχρονα εκπαιδεύονται στη χρήση των τεχνολογιών των ηλεκτρονικών υπολογιστών και παίρνουν αναγνωρισμένα διπλώματα επάρκειας. Συνέργεια που τόσο στη διάρκεια του 2013 όσο και στο άμεσο μέλλον επιτρέπει την ευρύτατη διάδοση των πληροφοριών που περιέχονται σε μια μεγάλη σειρά από μέχρι σήμερα ανέκδοτα ιστορικά κείμενα.

Το σημαντικότερο όμως σκεπτικό της όλης προσπαθειας, που ανέλαβε να συντονίσει και να διευθύνει η εκπαιδευτικός κυρία Αγγελική Μπογόρδου ήταν ότι, για την ανάλυση των 400 περίπου αντικειμένων που εντοπίστηκαν στα πρώτα δημοσιευμένα ιστορικά κείμενα της Βόνιτσας χρειάζεται η γνώση που έχουν οι μεγάλης ηλικίας κάτοικοι της περιοχής. Αναλαμβάνοντας την εργασία εντοπισμού οι μικροί μαθητές είναι υποχρεωμένοι να απευθυνθούν πρώτα στους γονείς τους και αμέσως μετά στις γιαγιάδες και στους παππούδες.

Όπως σημείωναν οι εκπαιδευτικοί «Θα γινόταν έτσι η πρώτη επίσημη επαφή των εγγονιών με τους παππούδες και τις γιαγιάδες. Οι γιαγιάδες για πρώτη φορά θα καλούνταν να αποδείξουν στα εγγόνια ότι δεν είναι μόνο καλές για την φύλαξη και τα παραμύθια γύρω από την φωτιά, αλλά ήταν και γνώστες μιας άλλης καλής ένδοξης εποχής, της Bella Vonizza. Οι γιαγιάδες και να μην θυμούνταν ή να μην γνώριζαν ένα προικώο αντικείμενο, θα απευθύνονταν σε άλλη ηλικιωμένη φίλη της, για να το θυμηθεί. Από την άλλη πλευρά, οι μικροί μαθητές θα συγκέντρωναν τις πληροφορίες και θα χρησιμοποιούσαν την τεχνολογία των υπολογιστών, αρχικά για την καταχώρηση της πληροφορίας και μετέπειτα για την εκμετάλλευση της καταχωρημένης πληροφορίας.»[1]

 Οι λεπτομέρειες του προγράμματος όπως μας τις περιέγραψε η κυρία Αγγελική. Μπογόρδου περιλάμβανε τα ακόλουθα στάδια:

1.Για κάθε μαθητή δημιουργήθηκε ένα ψηφιακό αρχείο με τα προικώα αντικείμενα. Αφού έγινε εκτύπωση του αρχείου, κάθε σπουδαστής άρχισε τις επαφές με τους παππούδες και γιαγιάδες. Κάθε σπουδαστής καταχωρούσε τις πληροφορίες του στο δικό του αρχείο ή σε αρχείο ομάδας δύο σπουδαστών. Αποφεύχθηκε η καταχώρηση των πληροφοριών σε κοινό αρχείο (κοινόχρηστα αρχεία) για να μην υπάρχει η περίπτωση της αναστολής των προσπαθειών, αν δύο σπουδαστές είχαν βρεί διαφορετική έννοια για το  ίδιο προικώο αντικείμενο.

2. Ο χρόνος συγκέντρωσης των πληροφοριών κράτησε από τον Ιανουάριο του 2013 μέχρι και τις αρχές Μαΐου 2013. Σε αυτό το χρονικό σημείο, όλα τα επί μέρους αρχεία των μαθητών ενοποιήθηκαν και αφού ταξινομήθηκαν ανα προικώο αντικείμενο, ελέγχθηκε η περίπτωση της διπλής ή τριπλής έννοιας για κάποιο προικώο αντικείμενο.  Διαπιστώθηκε ότι για ένα μόνο αντικείμενο υπήρξαν δύο έννοιες, αλλά πιθανόν και οι δύο εξηγήσεις μπορεί να ισχύουν.

3.Το αρχείο ελέγχθηκε από τους καθ. Ν. Βερνίκο και Σ. Δασκαλοπούλου και συσχετίστηκε με τα συμφραζόμενα των συμβολαίων γάμου (ληγάτα).

Πιστεύουμε πως «μέσα από αυτή την εργασία προκλήθηκε το ενδιαφέρον στην κοινωνία της Βόνιτσας, οι μικροί μαθητές μπολιάστηκαν με το μικρόβιο της έρευνας, οι γιαγιάδες και οι παππούδες ένοιωσαν υπερήφανοι για αυτή την πρώτη επίσημη επαφή με τα εγγόνια.

Η ιστορία επαληθεύτηκε. Η Βόνιτσα, η πόλη των 18 εθνοτήτων, διατηρεί ακόμα και σήμερα τις ίδιες ονομασίες για τους τόπους, για τις συνήθειες, για τα προικώα αντικείμενα , τα εργαλεία συγύρισης ενός σπιτιού. Η πόλη αυτή που βρέθηκε για αιώνες στα σύνορα κάθε εθνότητας που την διοικούσε, κράτησε την ταυτότητά της και αφομοίωνε τις ομάδες των νέων κατοίκων που βρίσκονταν εκεί είτε για να προστατευτούν είτε για να δραστηριοποιηθούν στο εμπόριο.

Η πόλη και οι κάτοικοί της κράτησαν για αιώνες αναλλοίωτα σημαντικά στοιχεία του πολιτισμού.»

Η σημασία των προικώων αντικειμένων αποδεικνύουν ότι οι κάτοικοι της Βόνιτσας αλλά και της ευρύτερης περιοχής γενικότερα δεν ήταν οι ρακένδυτοι όπως ήθελαν να τους παρουσιάσουν ορισμένοι που αγνούν ή παραποιούν την ιστορία. Κάθε προικώο αντικείμενο, κάθε αντικείμενο της οικοσκευής -«της συγύρισης του σπιτιού» -, ήταν λειτουργικό, εργονομικό και συστατικό στοιχείο ενός τοπικού πολιτισμού που βρισκόταν κοντά στα επίπεδα της Ιταλίας και Νότιας Γαλλίας.

Η σημασία της εργασίας των μικρών σπουδαστών, απέδειξε ότι, ορισμένα εκπαιδευτικά  «ταμπού» για παντοδυναμία των ισχυρών ομάδων εργασίας πρέπει να αναθεωρηθούν. Έδειξε ότι η νέα γενιά μπορεί να ενδιαφερθεί, αν την εμπιστευθούμε και της δώσουμε το έναυσμα. Απέδειξε ότι, η χρήση των νέων τεχνολογιών, έστω και με μικρά προγραμματιστικά εργαλεία, μπορεί να βοηθήσει στην συλλογή και την εκμετάλλευση των πληροφοριών της πολιτιστικής κληρονομιάς μας από τα ίδια τα μικρά παιδιά. 

Μέσα από τις πληροφορίες που αναζητήθηκαν φάνηκε  πως  πριν ακόμα συγκροτηθούμε σαν κράτος είχαμε την ίδια συνείδηση της πολιτισμικής μας οντότητας, είχαμε ιστορική συνέχεια».

Μετά την ανάγνωση αποσπασματικών μερών από την εισήγηση των δύο καθηγητών Πανεπιστημίου Αιγαίου, κλήθηκαν οι μικροί σπουδαστές να παραλάβουν από ένα αντίγραφο της εισήγησης που κατατέθηκε στο συνέδριο.

Τις εισηγήσεις παρέδωσαν στους μικρούς σπουδαστές ο αιδεσιμότατος ιερέας Βόνιτσας κ. Δημήτριος Χέλμης, η πρώην Λυκειάρχης Λευκάδας (με βονιτσιάνικη καταγωγή) Κα Δέσπω Καλέντζου και ο πρώην Διευθυντής του β’ Δημοτικού σχολείου Βόνιτσας κος Δημήτριος Λιόντος.

Οι μικροί σπουδαστές έχουν στα χέρια τους την πρώτη πανεπιστημειακού επιπέδου εργασία τους και αύριο πλέον ως φοιτητές στα πανεπιστήμια, μέσα από αυτή την εργασία θα αντικρύζουν τα πρώτα βήματα, τις πρώτες έρευνες, την πρώτη γεύση με την δημιουργία.