Ξεκίνησε στην αρμόδια Κοινοβουλευτική Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Μεταφορών, Υποδομών και Δικτύων για την «Κύρωση των Συμφωνιών Τροποποίησης των συμβάσεων παραχώρησης των μεγάλων οδικών έργων και ρύθμιση συναφών θεμάτων», το οποίο είναι προσαρμοσμένο στις κατευθύνσεις της ΕΕ για Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).
Η κυβέρνηση με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, επικαλούμενη την επανεκκίνηση των «μεγάλων έργων», εξασφαλίζει έως το 2015 πρόσθετη άμεση χρηματοδότηση στους επιχειρηματικούς κατασκευαστικούς ομίλους έως και 1,15 δισ. ευρώ!
Το φαγοπότι θα είναι μεγάλο αφού συμπληρώνεται με την εκμετάλλευση των οδικών δικτύων μέσω διοδίων τα οποία και αυξάνονται μέχρι και 60%.
Όπως προβλέπει το νομοσχέδιο, «το Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να διαθέτει (σ.σ. στα μονοπώλια) μέρος των αναλογούντων σε αυτό εσόδων από την εκμετάλλευση των έργων». Πρόκειται για ένα πρόσθετο ποσό το οποίο, σύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, ανέρχεται στα 7 δισ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, πέρα από τα πολλά δισ. ευρώ που πήραν οι κατασκευαστικές κοινοπραξίες (όπως ΑΚΤΩΡ του Μπόμπολα, ΧΟΧΤΙΦ κ.ά.) από το 2007 που πρωτοκυρώθηκαν οι συμβάσεις «των μεγάλων έργων» χωρίς ακόμα να έχουν παραδώσει κανένα έργο ολοκληρωμένο, η κυβέρνηση σπεύδει να τους εξασφαλίσει νέα πακέτα χρημάτων ύψους 8 δισ. και πάνω.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι συμβάσεις αφορούν την κατασκευή και λειτουργία των αυτοκινητοδρόμων: α) ΠΑΘΕ (Μαλιακός - Κλειδί), β) Κεντρικής Ελλάδος, γ) Ιονία Οδό και δ) Ελευσίνα - Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσακώνα.
Παίρνοντας το λόγο, ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Μωραΐτης, μιλώντας από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων και όχι των μονοπωλίων, όπως τα άλλα κόμματα της διαχείρισης, επισήμανε ότι «ο νέος πακτωλός χρηματοδότησης προς τους ομίλους αποτελεί πρόκληση προς τον ελληνικό λαό. Γίνεται την ίδια ώρα που τα λαϊκά στρώματα καλούνται σε συνεχείς απανωτές θυσίες σε μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικά δικαιώματα κλπ., για να αποδειχτεί ότι ο πραγματικός λόγος για αυτές τις θυσίες των λαϊκών στρωμάτων είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, τραπεζικών και κατασκευαστικών. Φωτίζεται ο λόγος για τον οποίο επιδιώκονται πλεονάσματα του προϋπολογισμού για να βρεθούν νέοι πόροι χρηματοδότησης των ομίλων».
Τόνισε ότι «μονόδρομος είναι ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που θα συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα μέσα και πόρους και θα ασχολείται με όλα τα μεγάλα έργα, από τη φάση της μελέτης μέχρι την κατασκευή της λειτουργίας τους, για τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, κατασκευή των απαραίτητων έργων με τις κατάλληλες προτεραιότητες», σημειώνοντας ότι προϋπόθεση γι' αυτά είναι «κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας μαζί με εργατικό έλεγχο, αποδέσμευση από την ΕΕ».
Το φαγοπότι θα είναι μεγάλο αφού συμπληρώνεται με την εκμετάλλευση των οδικών δικτύων μέσω διοδίων τα οποία και αυξάνονται μέχρι και 60%.
Όπως προβλέπει το νομοσχέδιο, «το Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να διαθέτει (σ.σ. στα μονοπώλια) μέρος των αναλογούντων σε αυτό εσόδων από την εκμετάλλευση των έργων». Πρόκειται για ένα πρόσθετο ποσό το οποίο, σύμφωνα με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς, ανέρχεται στα 7 δισ. ευρώ.
Με άλλα λόγια, πέρα από τα πολλά δισ. ευρώ που πήραν οι κατασκευαστικές κοινοπραξίες (όπως ΑΚΤΩΡ του Μπόμπολα, ΧΟΧΤΙΦ κ.ά.) από το 2007 που πρωτοκυρώθηκαν οι συμβάσεις «των μεγάλων έργων» χωρίς ακόμα να έχουν παραδώσει κανένα έργο ολοκληρωμένο, η κυβέρνηση σπεύδει να τους εξασφαλίσει νέα πακέτα χρημάτων ύψους 8 δισ. και πάνω.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, οι συμβάσεις αφορούν την κατασκευή και λειτουργία των αυτοκινητοδρόμων: α) ΠΑΘΕ (Μαλιακός - Κλειδί), β) Κεντρικής Ελλάδος, γ) Ιονία Οδό και δ) Ελευσίνα - Κόρινθος - Πάτρα - Πύργος - Τσακώνα.
Παίρνοντας το λόγο, ο βουλευτής του ΚΚΕ Νίκος Μωραΐτης, μιλώντας από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων και όχι των μονοπωλίων, όπως τα άλλα κόμματα της διαχείρισης, επισήμανε ότι «ο νέος πακτωλός χρηματοδότησης προς τους ομίλους αποτελεί πρόκληση προς τον ελληνικό λαό. Γίνεται την ίδια ώρα που τα λαϊκά στρώματα καλούνται σε συνεχείς απανωτές θυσίες σε μισθούς, συντάξεις, ασφαλιστικά δικαιώματα κλπ., για να αποδειχτεί ότι ο πραγματικός λόγος για αυτές τις θυσίες των λαϊκών στρωμάτων είναι η διασφάλιση της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, τραπεζικών και κατασκευαστικών. Φωτίζεται ο λόγος για τον οποίο επιδιώκονται πλεονάσματα του προϋπολογισμού για να βρεθούν νέοι πόροι χρηματοδότησης των ομίλων».
Τόνισε ότι «μονόδρομος είναι ο ενιαίος κρατικός φορέας κατασκευών που θα συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα μέσα και πόρους και θα ασχολείται με όλα τα μεγάλα έργα, από τη φάση της μελέτης μέχρι την κατασκευή της λειτουργίας τους, για τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, κατασκευή των απαραίτητων έργων με τις κατάλληλες προτεραιότητες», σημειώνοντας ότι προϋπόθεση γι' αυτά είναι «κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας μαζί με εργατικό έλεγχο, αποδέσμευση από την ΕΕ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου