Γράφει ο Αποστόλης Μπαλατσούρας
Ώρα 15:00' και στο δημοτικό γήπεδο της Παλαίρου μια εκκωφαντική σιωπή επικρατεί. Λες και ο χρόνος έχει σταματήσει να κυλάει. Η σιγή του ενός λεπτού που κράτησε ο διαιτητής εις μνήμη του Δημήτρη Χασακή, για όλους εμάς «Μπούλια», λες και κράτησε όσο διαρκεί ένας ποδοσφαιρικός αγώνας. Λες και αυτό το πάγωμα του χρόνου οδήγησε όλους όσους παρευρίσκονταν στο γήπεδο, παίχτες, διαιτητές, φιλάθλους, σε μια άλλη διάσταση. Κάπου όπου δεν υπήρχε κρίση – μιζέρια –ανεργία. Κάπου όπου τα πάντα είναι μαγικά.
Όσοι τυχεροί παρευρέθηκαν στο γήπεδο της Παλαίρου ξέρουν ότι όλα αυτά δεν είναι υπερβολές. Είναι λίγα για αυτό που έζησαν.
Πως να περιγράψει κανείς το πραγματικά υπέροχο ολοκαίνουργιο γήπεδο της Παλαίρου, στο οποίο η σκεπαστή εξέδρα πλαισιώθηκε με διάφανες τέντες που κατεβαίνουν αυτόματα πριν την έναρξη του αγώνα.
Πως να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα που νιώθει κάποιος ακούγοντας την μουσική που συνοδεύει τις ομάδες καθώς εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο.
Πως να περιγράψει κανείς τα ηχητικά εφέ που συνοδεύουν τους πανηγυρισμούς των γηπεδούχων μετά την επίτευξη ενός τέρματος.
Πως να περιγράψει κανείς το χορευτικό σόου που έγινε στο ημίχρονο του αγώνα από τις όμορφες νεαρές χορεύτριες.
Πως να περιγράψει κανείς το υπέροχο φίλαθλο κοινό όλων των ηλικιών, από το οποίο δεν ακούστηκε ούτε μια βρισιά σε όλη την διάρκεια του αγώνα.
Πως να περιγράψει κανείς την ένταση των πανηγυρισμών όταν το 0-1 του πρώτου ημιχρόνου έγινε 4-1 στο 70΄ λεπτό.
Πως να περιγράψει κανείς την στιγμή που οι παίχτες και η διοίκηση του Άρη Λεπενούς έδιναν συγχαρητήρια στην ομάδα που τους κέρδισε και πιθανότατα τους ρίχνει και κατηγορία.
Πως να πιστέψει κανείς ότι όλα αυτά διαδραματίστηκαν σε έναν αγώνα μεταξύ των ουραγών του τρίτου ομίλου της Β΄ κατηγορίας του ερασιτεχνικού πρωταθλήματος Αιτ/νίας, δυστυχώς του πιο υποανάπτυκτου νομού της Ελλάδας, της Ελλάδας της Κρίσης, της Μιζέριας, της Ανεργίας.
Πως να περιγράψει κανείς το πραγματικά υπέροχο ολοκαίνουργιο γήπεδο της Παλαίρου, στο οποίο η σκεπαστή εξέδρα πλαισιώθηκε με διάφανες τέντες που κατεβαίνουν αυτόματα πριν την έναρξη του αγώνα.
Πως να περιγράψει κανείς τα συναισθήματα που νιώθει κάποιος ακούγοντας την μουσική που συνοδεύει τις ομάδες καθώς εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο.
Πως να περιγράψει κανείς τα ηχητικά εφέ που συνοδεύουν τους πανηγυρισμούς των γηπεδούχων μετά την επίτευξη ενός τέρματος.
Πως να περιγράψει κανείς το χορευτικό σόου που έγινε στο ημίχρονο του αγώνα από τις όμορφες νεαρές χορεύτριες.
Πως να περιγράψει κανείς το υπέροχο φίλαθλο κοινό όλων των ηλικιών, από το οποίο δεν ακούστηκε ούτε μια βρισιά σε όλη την διάρκεια του αγώνα.
Πως να περιγράψει κανείς την ένταση των πανηγυρισμών όταν το 0-1 του πρώτου ημιχρόνου έγινε 4-1 στο 70΄ λεπτό.
Πως να περιγράψει κανείς την στιγμή που οι παίχτες και η διοίκηση του Άρη Λεπενούς έδιναν συγχαρητήρια στην ομάδα που τους κέρδισε και πιθανότατα τους ρίχνει και κατηγορία.
Πως να πιστέψει κανείς ότι όλα αυτά διαδραματίστηκαν σε έναν αγώνα μεταξύ των ουραγών του τρίτου ομίλου της Β΄ κατηγορίας του ερασιτεχνικού πρωταθλήματος Αιτ/νίας, δυστυχώς του πιο υποανάπτυκτου νομού της Ελλάδας, της Ελλάδας της Κρίσης, της Μιζέριας, της Ανεργίας.
Σήμερα όμως όλα αυτά ξεχάστηκαν. Ο σημερινός αγώνας ήταν μια γιορτή του ποδοσφαίρου που την απόλαυσαν όλοι.
Το παρόν σε αυτή την γιορτή έδωσε και ο πρόεδρος της Ένωσης ποδοσφαιρικών σωματείων Αιτ/νίας κος Παπαχρήστος Παναγιώτης, καθώς και ο Αντιπρόεδρος κος Μιχάλης Χουλιάρας που μόνο καλά λόγια είχαν να πουν για αυτήν την γιορτινή ποδοσφαιρική αναμέτρηση, που να επαναλάβουμε ήταν μεταξύ των δύο προτελευταίων στη βαθμολογία ομάδων. Δύο ομάδων που πρόσφεραν όμορφο ποδοσφαιρικό θέαμα χωρίς ακρότητες, χωρίς βρισιές, με όρεξη να παίξουν καθαρό, όμορφο ποδόσφαιρο πάνω σε αυτό τον υπέροχο συνθετικό χλοοτάπητα, που όμοιος του δεν υπάρχει στον νομό μας.
Η διακύμανση του σκορ του αγώνα περνάει σε δεύτερη μοίρα, όμως για την ιστορία να αναφέρω ότι ο Άρης Λεπενούς προηγήθηκε στο 30΄ λεπτό και στο 3΄ λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου άρχισε η απόλυτη ανατροπή για την Πάλαιρο με αιχμή του δόρατος τον Χρήστο Ζέλο που με χατ – τρικ στο 48΄, στο 51΄ και 54΄ λεπτό κατάφερε να προηγηθεί με 3-1. Στο 70΄ λεπτό ήταν η σειρά του Αντώνη Παπαζώη να αυξήσει το δείκτη του σκορ στο 4-1 και εάν δεν αποβάλλονταν στο 75΄ λεπτό με δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Κατσαμπίρης Κώστας, το σκορ ίσως έπαιρνε διαστάσεις θριάμβου. Ο Άρης Λεπενούς κατάφερε στο 85΄ λεπτό να μειώσει το σκορ και να γράψει το τελικό 4-2. Άψογη η διαιτησία των κυρίων Κέκελου Π., Θεοδωρέλου Θ. και Κατσαούνη Β. Και να με συγχωρείτε που δεν θα αναφέρω τις ευκαιρίες που χάθηκαν, διότι θα έπρεπε να γράφω για μια εβδομάδα.
Τέλος επειδή στην ζωή κάποια πράγματα συμβαίνουν μαγικά, σήμερα που κάποιος γιορτάζει, συνέπεσε η Πάλαιρος να παίζει τον πρώτο της επίσημο αγώνα στον ολοκαίνουργιο συνθετικό χλοοτάπητα 7ης γενιάς, που αυτός έφτιαξε. Κύριε Θάνο Μωραΐτη για μια ακόμη φορά σε ευχαριστούμε και σου ευχόμαστε Χρόνια σου πολλά…
Το παρόν σε αυτή την γιορτή έδωσε και ο πρόεδρος της Ένωσης ποδοσφαιρικών σωματείων Αιτ/νίας κος Παπαχρήστος Παναγιώτης, καθώς και ο Αντιπρόεδρος κος Μιχάλης Χουλιάρας που μόνο καλά λόγια είχαν να πουν για αυτήν την γιορτινή ποδοσφαιρική αναμέτρηση, που να επαναλάβουμε ήταν μεταξύ των δύο προτελευταίων στη βαθμολογία ομάδων. Δύο ομάδων που πρόσφεραν όμορφο ποδοσφαιρικό θέαμα χωρίς ακρότητες, χωρίς βρισιές, με όρεξη να παίξουν καθαρό, όμορφο ποδόσφαιρο πάνω σε αυτό τον υπέροχο συνθετικό χλοοτάπητα, που όμοιος του δεν υπάρχει στον νομό μας.
Η διακύμανση του σκορ του αγώνα περνάει σε δεύτερη μοίρα, όμως για την ιστορία να αναφέρω ότι ο Άρης Λεπενούς προηγήθηκε στο 30΄ λεπτό και στο 3΄ λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου άρχισε η απόλυτη ανατροπή για την Πάλαιρο με αιχμή του δόρατος τον Χρήστο Ζέλο που με χατ – τρικ στο 48΄, στο 51΄ και 54΄ λεπτό κατάφερε να προηγηθεί με 3-1. Στο 70΄ λεπτό ήταν η σειρά του Αντώνη Παπαζώη να αυξήσει το δείκτη του σκορ στο 4-1 και εάν δεν αποβάλλονταν στο 75΄ λεπτό με δεύτερη κίτρινη κάρτα ο Κατσαμπίρης Κώστας, το σκορ ίσως έπαιρνε διαστάσεις θριάμβου. Ο Άρης Λεπενούς κατάφερε στο 85΄ λεπτό να μειώσει το σκορ και να γράψει το τελικό 4-2. Άψογη η διαιτησία των κυρίων Κέκελου Π., Θεοδωρέλου Θ. και Κατσαούνη Β. Και να με συγχωρείτε που δεν θα αναφέρω τις ευκαιρίες που χάθηκαν, διότι θα έπρεπε να γράφω για μια εβδομάδα.
Τέλος επειδή στην ζωή κάποια πράγματα συμβαίνουν μαγικά, σήμερα που κάποιος γιορτάζει, συνέπεσε η Πάλαιρος να παίζει τον πρώτο της επίσημο αγώνα στον ολοκαίνουργιο συνθετικό χλοοτάπητα 7ης γενιάς, που αυτός έφτιαξε. Κύριε Θάνο Μωραΐτη για μια ακόμη φορά σε ευχαριστούμε και σου ευχόμαστε Χρόνια σου πολλά…
ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟΒΙΝΤΕΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου