Δικαίωση για τους φορείς της Αιτωλοακαρνανίας
Τα έργα εκτροπής τού Αχελώου ποταμού, στον θεσσαλικό κάμπο, «παγώνουν» για μία ακόμα φορά από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ). Κατά του έργου είχαν προσφύγει η περιβαλλοντική οργάνωση WWF, η «Ελληνική Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς», και φορείς της Αιτωλοακαρνανίας.
Με την απόφαση αυτή ακυρώθηκαν υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες εγκρίθηκαν περιβαλλοντικοί όροι για την μερική εκτροπή του Αχελώου, καθώς και η εκτέλεση των σχετικών έργων (φράγμα, ταμιευτήρας υδροηλεκτρικός σταθμός της ΔΕΗ, Μεσοχώρας, σήραγγα εκτροπής του ρου, κ.λπ.). Οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν ότι, προκειμένου να επιτραπεί το έργο, ήταν αναγκαίο να εκτιμηθούν πρώτα οι επιπτώσεις στις προστατευόμενες περιοχές, όπως είναι περιοχές Natura 2000, οι τόποι κοινοτικής σημασίας, οι ζώνες ειδικής προστασίας κ.λπ.
Με τον τρόπο που έγινε η εκτροπή του Αχελώου, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, παραβιάζεται η Διεθνής Σύμβαση της Γρανάδας για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης, η οποία συμπλέει με το άρθρο 24 του Συντάγματος. Επίσης, η Ολομέλεια του ΣτΕ σημειώνει, ότι τα έργα εκτροπής του Αχελώου είναι αντίθετα στη αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, τη στιγμή που από τα έργα αυτά επέρχεται εκτεταμένη περιβαλλοντική βλάβη σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura 2000.
Τέλος, η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ καταλήγει: «Το επίδικο έργο, κατά τα προκύπτοντα από τα στοιχεία του φακέλου, αλλά και τους κανόνες της κοινής πείρας συναγόμενους με βάση τα στοιχεία αυτά, συνεπάγεται εκτεταμένη περιβαλλοντική βλάβη σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura 2000, δηλαδή σε ευαίσθητη από περιβαλλοντική άποψη περιοχή, υπαγόμενη σε νομικό καθεστώς ιδιαίτερης προστασίας. Η επιβαλλόμενη δε από την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης αποτροπή ή μετριασμός και επανόρθωση της βλάβης αυτής, προϋποθέτει την τήρηση των κανόνων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, πλείστοι από τους οποίους έχουν παραβιαστεί στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με όσα εκτίθενται σε προηγούμενες σκέψεις. Με τα δεδομένα αυτά, το επίδικο έργο εκτροπής ποσότητας 600 εκατομμυρίων κ.μ. ύδατος ετησίως των υδάτων του Αχελώου, όπως έχει σχεδιαστεί και εγκριθεί με την προσβαλλόμενη απόφαση, αντίκειται προδήλως στην αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης».
Η εκτροπή του Αχελώου απασχολεί το ΣτΕ εδώ και 23 χρόνια. Η πρώτη προσφυγή κατατέθηκε στο δικαστήριο το 1991 και το θέμα εξετάστηκε εκ νέου τα έτη 1994, 2000, 2005, 2006, 2009, 2010 και 2011. Τον Οκτώβριο του 2009 στάλθηκαν από την Ολομέλεια του ΣτΕ 14 ερωτήματα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (μεταγενέστερα μετονομάστηκε σε Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) τα οποία και απαντήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2012.
Με τον τρόπο που έγινε η εκτροπή του Αχελώου, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, παραβιάζεται η Διεθνής Σύμβαση της Γρανάδας για την προστασία της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ευρώπης, η οποία συμπλέει με το άρθρο 24 του Συντάγματος. Επίσης, η Ολομέλεια του ΣτΕ σημειώνει, ότι τα έργα εκτροπής του Αχελώου είναι αντίθετα στη αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, τη στιγμή που από τα έργα αυτά επέρχεται εκτεταμένη περιβαλλοντική βλάβη σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura 2000.
Τέλος, η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ καταλήγει: «Το επίδικο έργο, κατά τα προκύπτοντα από τα στοιχεία του φακέλου, αλλά και τους κανόνες της κοινής πείρας συναγόμενους με βάση τα στοιχεία αυτά, συνεπάγεται εκτεταμένη περιβαλλοντική βλάβη σε περιοχή που περιλαμβάνεται στο δίκτυο Natura 2000, δηλαδή σε ευαίσθητη από περιβαλλοντική άποψη περιοχή, υπαγόμενη σε νομικό καθεστώς ιδιαίτερης προστασίας. Η επιβαλλόμενη δε από την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης αποτροπή ή μετριασμός και επανόρθωση της βλάβης αυτής, προϋποθέτει την τήρηση των κανόνων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας, πλείστοι από τους οποίους έχουν παραβιαστεί στην προκειμένη περίπτωση, σύμφωνα με όσα εκτίθενται σε προηγούμενες σκέψεις. Με τα δεδομένα αυτά, το επίδικο έργο εκτροπής ποσότητας 600 εκατομμυρίων κ.μ. ύδατος ετησίως των υδάτων του Αχελώου, όπως έχει σχεδιαστεί και εγκριθεί με την προσβαλλόμενη απόφαση, αντίκειται προδήλως στην αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης».
Η εκτροπή του Αχελώου απασχολεί το ΣτΕ εδώ και 23 χρόνια. Η πρώτη προσφυγή κατατέθηκε στο δικαστήριο το 1991 και το θέμα εξετάστηκε εκ νέου τα έτη 1994, 2000, 2005, 2006, 2009, 2010 και 2011. Τον Οκτώβριο του 2009 στάλθηκαν από την Ολομέλεια του ΣτΕ 14 ερωτήματα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (μεταγενέστερα μετονομάστηκε σε Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) τα οποία και απαντήθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2012.
Από AGRINIOCULTURE
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου