Άκουσα συγκινημένο τον πρόεδρο της ΟΛΜΕ, να λέει κλαίγοντας πως «δεν φοβούνται οι καθηγητές τις δυο ώρες παραπάνω αλλά το γεγονός πως κάποιοι εξ αυτών θα σκορπιστούν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα». Δεν γνωρίζω αν το κλάμα του προέδρου ήταν επικοινωνιακό ή όχι. Δεν γνωρίζω αν ο ίδιος αντιλαμβάνεται τι σημαίνει, να γυρνάς στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα με την οικογένειά σου.
Είμαι όμως απολύτως βέβαιος πως δεν το αντιλαμβάνονται οι οικογένειες των πολιτικών της συγκυβέρνησης ούτε ασφαλώς και των αστέρων της τηλεόρασης που κ(λ)αίγονται, για την αγωνία των παιδιών πριν τις εξετάσεις! Τα παιδιά των συγκεκριμένων τάξεων εκκολάπτονται στις προστατευμένες φωλιές κάποιων ιδιωτικών κολλεγίων και μετά εκπαιδεύονται σε ξένα πανεπιστήμια, για να συνεχίσουν, κληρονομικώ δικαίω, το μακάβριο έργο των γονέων τους. Χωρίς αρχές, χωρίς αξίες, χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Οι διαχειριστές καθώς και οι επικοινωνιολόγοι του ξεπουλήματος της χώρας, υπονομεύουν, εξαπατούν, δολοπλοκούν, διαπλέκονται, εκβιάζουν, ψεύδονται, διαβάλλουν, υπόσχονται, διαφθείρουν, διαφθείρονται και γλύφουν. Δεν βρίσκω δυστυχώς άλλα ρήματα που να εκφράζουν καλύτερα τη συμπεριφορά τους, από την ώρα που ανέλαβαν τη συγκεκριμένη εργολαβία κατεδάφισης της χώρας και εξόντωσης, πνευματικής, ψυχικής και φυσικής, των κατοίκων της. Υπάρχουν βεβαίως και φωτεινές εξαιρέσεις. Είναι αυτές που χρησιμοποιεί πάντα ως άλλοθι η διαφθαρμένη πλειοψηφία κάθε κλάδου. Ελάχιστες όμως και στοιχηματίζω πως οι έντιμοι εξ αυτών δεν δυσανασχετούν με παρόμοιες κριτικές για το σινάφι τους.
Η κυβέρνηση, στο ζήτημα των εκπαιδευτικών, εκτέλεσε έγκλημα εκ προμελέτης. Το ρήμα εκτέλεσε δεν αναφέρεται τυχαία αφού δεν το σχεδίασε αυτή. Τίποτε δεν σχεδιάζουν οι Έλληνες «σωτήρες». Απλοί εκτελεστές είναι, των άνομων σχεδίων των εχθρών της χώρας. Και της ηρεμίας της ελληνικής κοινωνίας. Δεν θυμώνω όμως μαζί τους. Αξιολύπητοι είναι. Ο Ελληνικός λαός τους ανέθεσε, με μεγάλη σοφία ομολογουμένως, μια δουλειά, την οποία είναι παντελώς ανίκανοι, να διαχειριστούν προς όφελός του και της οποίας τους στόχους θέτουν οι εχθροί του! Αυτοί τι να κάνουν; Να παραδεχθούν πως δεν μπορούν, να την εκτελέσουν προς το συμφέρον του; Όλα κι όλα. Έχουν και μια αξιοπρέπεια που εξαντλείται στο μασκαριλίκι του ξερόλα. Της επτάψυχης γάτας που όπως κι αν την ρίξεις, θα πέσει με τα τέσσερα και θα βγει κι από πάνω.
Οι δημοσιογράφοι όμως κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους. Τους βγάζω το καπέλο. Έχουν αναλάβει, να προωθούν ένα σάπιο προϊόν, ξανά και ξανά στους ίδιους πελάτες και τα καταφέρνουν απόλυτα. Σκέψου φίλε αναγνώστη ν’ αποδεχτείς, να πουλάς ληγμένα γάλατα που ξεφορτώνονται οι μεγάλες εταιρείες, δηλητηριάζοντας καθημερινά όλη τη γειτονιά. Κάποιοι να πεθαίνουν και οι μισοί πελάτες σου να συνεχίζουν, να προμηθεύονται σταθερά γάλα από σένα γιατί πείστηκαν πως αν δοκιμάσουν από τα άλλα γαλακτοπωλεία της γειτονιάς, μπορεί να …δηλητηριαστούν! Δεν θα ήσουν αξιοθαύμαστος ως πωλητής; Και επιπλέον κάθε μήνα όταν οι εταιρείες ερευνών ρωτάνε τους πελάτες σου αν έμειναν ευχαριστημένοι από το (δηλητηριασμένο) γάλα, αυτοί να απαντούν πως είναι το καλύτερο! Δεν θα ήσουν ανόητος αν άλλαζες επάγγελμα ή τακτική πουλώντας ποιοτικό γάλα; Ειδικά αν δεν εμφορείσαι από αξίες, δεν σε διακατέχουν ηθικές αναστολές και αμείβεσαι αδρά; Αλλιώς γιατί να δεχτείς να πουλάς το ληγμένο γάλα;
Και οι σταθεροί πελάτες όμως, έ; Αξιοθαύμαστοι δεν είναι; Πιστεύω πως ανοίγουν νέοι ορίζοντες για την επιστήμη της ψυχολογίας. Αν και μάλλον το μοντέλο ήταν έτοιμο. Απλώς έκαναν πιλοτική εφαρμογή στην ελληνική κοινωνία και πέτυχε χωρίς μάλιστα τις ουσιαστικές αντιδράσεις που ίσως περίμεναν. Γι αυτό και «θαυμάζουν» συνεχώς την αντοχή (σφάξε με πασά μου…) και ωριμότητα (έως σαπίσματος) της Ελληνικής κοινωνίας!
Επανέρχομαι όμως στο «φλέγον» θέμα της επικαιρότητας. Των «ανελέητων και στυγνών» εκπαιδευτικών. Των «τεμπέληδων». Των «βολεμένων». Που «κάθονται» τόσους μήνες. Των «ανάλγητων» ως προς την αγωνία των παιδιών και των γονέων τους. Όλοι χύμα! Ναι, υπάρχουν και «τεμπέληδες και λουφαδόροι» εκπαιδευτικοί που στοιχηματίζω πως δεν θα πειραχτεί κανείς τους. Εσύ όμως αγαπητέ εφοριακέ που αναμασάς τις κατηγορίες εναντίον τους, ήσουν καθ’ όλα έντιμος στα χρόνια της ελαφρότητας και του ωχαδερφισμού; Δεν συναλλάχθηκες ποτέ με δούρειους ίππους - λογιστές εις βάρος των αφελών πελατών τους; Εσύ πολεοδόμε, δεν καθυστέρησες σκόπιμα καμμία άδεια προσδοκώντας γρηγορόσημο; Εσύ γιατρέ, δεν πήρες ποτέ σου φακελάκι; Εσύ αγρότη, δεν δήλωσες ποτέ σου ψευδή στοιχεία, για να πάρεις επιπλέον επιδότηση; Εσύ δημιουργικέ και εργατικέ επιχειρηματία που κατηγορείς συλλήβδην όλους τους δημοσίους υπαλλήλους με τόση ευκολία, δήλωνες τα πραγματικά σου εισοδήματα πάντα; Φίλε ταξιτζή, μήπως διάλεγες κούρσες ή έπαιρνες διπλές και τριπλές διαδρομές; Εσείς οι υπόλοιποι δημόσιοι υπάλληλοι ήσασταν σε όλα άψογοι στη συμπεριφορά σας απέναντι στους πολίτες;
Σας παρακαλώ, να μη δυσανασχετήσετε αν δεν ανήκετε στις παραπάνω διεφθαρμένες κατηγορίες. Σίγουρα όμως είστε οι εξαιρέσεις (που λέγαμε παραπάνω) και θα αναγνωρίζετε ασφαλώς πως αποτελέσατε μια γραφική μειοψηφία με έντονα συνειδησιακά προβλήματα (τότε) αντιμετωπίζοντας τον χλευασμό ή την «κατανόηση» των συναδέλφων σας. Σε κάποιες δε περιπτώσεις ίσως και να σας επιτίθονταν αφού «χαλούσατε την πιάτσα»! Ακούστε όμως. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, οι περισσότεροι Έλληνες, στους καιρούς προ κρίσης, εκμεταλλεύονταν την όποια εξουσία είχαν και αδιαφορούσαν για τους υπόλοιπους συμπολίτες τους και τους ταλαιπωρούσαν ή τους εκβίαζαν. Με αποτέλεσμα σήμερα, οι ντίλερ που λέγαμε πιο πριν να στρέφουν με επιτυχία τη μια ομάδα εναντίον της άλλης.
Ας σταματήσουμε όμως επιτέλους, να χορεύουμε στο ρυθμό που μας παίζουν κάθε φορά! Δεν είμαστε αρκούδες! Ούτε μηρυκαστικά, για να αναμασάμε ό,τι τροφή μας σερβίρουν, άκριτα και πρόθυμα. Είμαστε πάνω στην ίδια πολυκατοικία που βάλαμε όλοι τουλάχιστον από ένα λιθαράκι, για να χτιστεί λάθος! Είτε με τη δράση είτε με την αδράνειά μας. Είτε με την ανοχή είτε ακόμη και με τη συγκάλυψη που προσφέραμε στους απατεώνες, για να μην έχουμε μπλεξίματα. Τι μας ένοιαζε άλλωστε; Κι όταν ξεκίνησε να βρέχει, φάνηκαν όλες οι κακοτεχνίες! Μπάζει πια από παντού! Πολύ νερό! Κατακλυσμός! Κάθε μήνα το νερό ανεβαίνει κι ένα μέτρο. Και εμείς οι αγαθοί (μην πω τίποτε άλλο) ένοικοι επιλέξαμε τους ίδιους, αποτυχημένους ή διεφθαρμένους απατεώνες αρχιτέκτονες, να μας σώσουν από τον κατακλυσμό! Κι αυτοί θρασύτατα βάλανε τους σοβατζήδες, να βρίζουν τους μπετατζήδες κι όλοι μαζί τους τουβλάδες ενώ η βροχή συνεχίζεται ακάθεκτη πνίγοντας όλο και περισσότερους. Και δεν καταλαβαίνουμε το αυτονόητο. Πως ζώντας στην ίδια σαθρή πολυκατοικία και καθώς η θεομηνία μαίνεται, την ώρα που πνίγονται όσοι ζουν στο υπόγειο και το ισόγειο, οι ένοικοι του πρώτου ορόφου οφείλουν αντί να κατηγορούν τα θύματα και να χαίρονται εκδικητικά με τη δυστυχία τους, να τους φιλοξενήσουν προσωρινά μέχρι να τελειώσει η μπόρα. Αν όχι από φιλοτιμία τουλάχιστον από πονηριά. Για να φιλοξενηθούν αύριο από αυτούς του δευτέρου ορόφου όταν θα φθάσει και η δική τους σειρά. Γιατί αν δεν σταματήσει η βροχή και αν η μπόρα δεν περάσει, κινδυνεύουν να πνιγούν όλοι. Άλλος νωρίτερα και άλλος αργότερα. Οι μόνοι που «δικαιολογούνται» να αδιαφορούν, είναι οι ένοικοι του ρετιρέ. Και γιατί δεν διακατέχονται από καμμία αξία αλλά και γιατί αισθάνονται άτρωτοι. Άλλωστε αν το νερό φθάσει σ’ αυτούς, οι φίλοι τους από το εξωτερικό δεν θα τους αφήσουν να κινδυνεύσουν. Θα στείλουν άμεσα το ελικόπτερο, για να τους σώσει αφού μπορεί να φθάσει ως την ταράτσα τους.
Αγαπητοί αναγνώστες που μου κάνετε την τιμή, να διαβάζετε τις σκέψεις αυτές, οι εκπαιδευτικοί έχουν κι αυτοί παιδιά. Και κάποιοι εξ αυτών γύρισαν πράγματι την Ελλάδα ήδη από τις «καλές» εποχές. Π.χ και η γυναίκα μου εκπαιδευτικός είναι. Γυρίσαμε οικογενειακώς απ’ άκρου εις άκρον την Ελλάδα. Ο γιος μου πήγε νηπιαγωγείο στην Αττική, Α δημοτικού σε ένα χωριό των Σερρών, Β στον Πολύγυρο, το υπόλοιπο δημοτικό και Α Γυμνασίου σε ένα χωριό της Λακωνίας κι από Β Γυμνασίου στη Θεσσαλονίκη. Η κόρη μου, νηπιαγωγείο στον Πολύγυρο, τις πέντε πρώτες τάξεις του δημοτικού στη Λακωνία και από Στ Δημοτικού στη Θεσσαλονίκη. Η γυναίκα μου υπηρέτησε στους νομούς Σερρών, Ανατολικής Αττικής, Χαλκιδικής, Λακωνίας και Θεσσαλονίκης ως αναπληρώτρια και στο τέλος «μόνιμη». Πηγαινοέρχεται τα τελευταία χρόνια στην Χαλκιδική γιατί είναι στη διάθεση (μετά από τόσα χρόνια) της διεύθυνσης! Ν’ αρχίσει λοιπόν του χρόνου ξανά την περιπλάνηση ανά την Ελλάδα. Να τελειώσει ο γιος και η κόρη της το Λύκειο στην Πίνδο, την Ευρυτανία, το Ιόνιο, το Αιγαίο ή την ορεινή Πελοπόννησο. Η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίσαμε ακόμη τα υπέροχα αυτά μέρη! Πρέπει να καλυφθούν τα κενά! Μέχρι να βγει στη σύνταξη αν ποτέ προλάβει, έχει πολλά χρόνια μπροστά της!
Μην ακούτε λοιπόν μισές αλήθειες και κυρίως μην τις πιστεύετε. «Η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αγνοίας». Αυτή είναι η κύρια αιτία της αντίδρασης των εκπαιδευτικών κι όχι οι δυο ώρες παραπάνω. Τουλάχιστον από εκπαιδευτικούς σαν την προαναφερόμενη. Αυτοί που αντιδρούν στις δυο ώρες παραπάνω, να είστε σίγουροι πως θα βολευτούν και πάλι.
Όσο για τους φωστήρες συνδικαλιστές των εκπαιδευτικών έχω κάποιες απορίες. Αγαπητοί συνδικαλιστές γιατί επιλέξατε γι ακόμη μια φορά, να προσφέρετε τους εκπαιδευτικούς ως βορά στα κοράκια της (παρα)πληροφόρησης; Γιατί πατήσατε γκάζι, σ’ ένα αυτοκίνητο που φαινόταν, να κατευθύνεται στα βράχια; Δεν καταλάβατε ότι η απεργία δυστυχώς θα αποτύχει είτε ξεκινήσει είτε όχι; Είτε τραβήξει (ειδικά τότε αφού θα έχει γονατίσει ψυχολογικά τους μαθητές) είτε όχι; Απέτυχε πριν καν ξεκινήσει επειδή δεν έχει λαϊκό έρεισμα ενώ δεν αρκούν τα δάκρυα κανενός, για να το δημιουργήσουν κατόπιν εορτής. Και επειδή υπογράφτηκε ήδη το προεδρικό διάταγμα πολιτικής επιστράτευσης! Μιας επιστράτευσης προληπτικής που όμοιά της ούτε προηγούμενα, σκληρά επταετή καθεστώτα, δεν τόλμησαν να εκδώσουν. Θα σταλούν τα φύλλα πορείας από αύριο (!) στους καθηγητές, για μια απεργία που αναγγέλθηκε για τις 17-5-2013! Απίστευτο έ; Δεν το περιμένατε και πέσατε από τα σύννεφα! Αλήθεια όμως τι περιμένατε αγαπητοί συνδικαλιστές; Δημοκρατικές κινήσεις, από μια «έκτακτη» κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας»; Και τώρα; Όλοι οι αγωνιστές θα σκύψετε το κεφάλι, κλαίγοντας μάλιστα στα τηλεοπτικά παράθυρα, μπρος στα φύλλα επιστράτευσης; Γιατί; Επειδή σέβεστε τους νόμους και την δημοκρατία; Μα τότε γιατί δεν σεβαστήκατε το προεδρικό διάταγμα και αναγγείλατε απεργία για τις 17 Μαϊου; Δεν ξέρατε, όλοι εσείς οι ηγέτες «αγωνιστές» που «σκληρύνατε» τη στάση σας, με την απειλή «να τιναχθούν στον αέρα» οι Πανελλαδικές ότι οδηγείτε το σύνολο των εκπαιδευτικών σε εξευτελιστική ήττα; Ή μήπως γι αυτό συνέβη; Δεν ξέρατε πως όταν απειλείς έναν θρασύ και σκληρό αντίπαλο που μάλιστα σε μισεί θανάσιμα όπως και όλη την υπόλοιπη κοινωνία και επιθυμεί να σε εξοντώσει, οφείλεις να είσαι έτοιμος για πόλεμο; Αλλιώς μην προκαλείς την υπόλοιπη κοινωνία αφού «όποιος στον πόλεμο δεν πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου τον πόλεμο τον χάνει»!
Αγαπητοί συνδικαλιστές ας δούμε όμως και τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Δώσατε, άθελα ελπίζω, τα διαπιστευτήριά σας και αυξήσατε την πιθανότητα, να βρείτε αύριο και σεις μια θέση στο κοινοβούλιο ή στην επόμενη κυβέρνηση. Άλλωστε τόσοι και τόσοι πριν από σας, δεν τα κατάφεραν (απέτυχαν) εξίσου; Πιο έξυπνοι ήταν από σας; Όχι βέβαια. Από το ίδιο καλούπι βγαίνουν όλοι ως προς την ευφυία! Σαν τα ομοιόμορφα ψάρια του ιχθυοτροφείου. Μια συμμετοχή, σε προσχεδιασμένη και βροντερή αποτυχία, αποτελεί ασφαλές διαβατήριο για τους συνδικαλιστές και πάντα ανοίγει την πόρτα προς το κοινοβούλιο. Δεν έχει σημασία αν χαρακτηριστείτε «συνένοχοι ή βλάκες»! Αρκεί να επιτυγχάνεται ο στόχος, η δουλειά να γίνεται και το αποτέλεσμα να είναι ωφέλιμο στη νέα τάξη πραγμάτων. Αν είστε πάντως και τα δύο ταυτόχρονα, θα φθάσετε μέχρι και …πρωθυπουργοί! Αμφιβάλλει κανείς;
Όσο για τους γονείς, τα παιδιά τους δεν έχουν μέλλον έτσι κι αλλιώς. Φρόντισαν γι αυτό οι πολιτικοί των τελευταίων 40 χρόνων. Κι αντί να τα βάζει η κοινωνία με τους «εκβιαστές εκπαιδευτικούς» ας αντισταθεί στους εκβιαστές της τρόικα, της τριμερούς και των καναλιών που κλέβουν τη ζωή και καταρρακώνουν την αξιοπρέπεια όλων μας. Αλλά τι λέω. Εκεί μούγκα η κοινωνία. Άκρα του τάφου σιωπή. Κι ας είναι το …γάλα (που λέγαμε πιο πριν) ληγμένο ή και δηλητηριασμένο! Ελλοχεύει ο θανάσιμος κίνδυνος της επιστροφής στη δραχμή! Μια λάθος γκριμάτσα να δουν τα αφεντικά, μια ανάσα μας να εκληφθεί ως …αναστεναγμός απογοήτευσης και κούρασης, μπορεί να αποβληθούμε από το ευρώ. Και τέτοια καταστροφή δεν θα την αντέξουμε ως κοινωνία. Η αξιοπρέπεια που λέγαμε, δεν επιτρέπει, τα έξοδα της κηδείας μας να πληρωθούν σε …δραχμές!
Εδώ σκόπευα, να τελειώσω το κείμενο. Το έδειξα όμως στη γυναίκα μου που μου ζήτησε να συμπληρώσω πως η ίδια δεν συμφωνεί καθόλου με την «απεργία». Πρώτον, γιατί τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτε απολύτως. Δεύτερον, μεγάλωσε με δημοκρατικές αρχές και αξίες που την οδηγούν, να διαφωνεί με τη σύμπραξή της σε ένα περιβάλλον όπου όποιος μπορεί, εκβιάζει τον ασθενέστερο. Τρίτον, επειδή και μόνο η συζήτηση περί απεργίας ισοπεδώνει ψυχολογικά (και) τα παιδιά, τα οποία πραγματικά δεν φταίνε σε τίποτε. Αντίθετα, θα πρότεινε στους συνδικαλιστές, να προτείνουν και οι εκπαιδευτικοί να αποδεχτούν, τον Σεπτέμβριο, να συνεχίσουν να διδάσκουν τις ίδιες ώρες όπως έκαναν ως τώρα, κάνοντας ανυπακοή στις εντολές των διευθυντών τους (μόνο ως προς την αύξηση του ωραρίου τους) αν αυτοί τους πιέσουν, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων τους το άθλιο προεδρικό διάταγμα. Να αναλάβουν έτσι την ευθύνη της ουσιαστικής αντίστασης με προσωπικό ρίσκο. Το ρίσκο του πραγματικού αγωνιστή που θέτει σε κίνδυνο τη δική του ζωή και όχι των υπολοίπων και ιδιαίτερα των μαθητών, στη δυσκολότερη στιγμή της ζωής τους. Έχουν τα κότσια; Φοβάμαι πως είναι ρητορικό το ερώτημα. Δυστυχώς!
Όπως είδατε, το συμπλήρωσα. Με πολύ πίκρα βεβαίως αφού ο καιρός των επαναστατών που για μια άρνηση υπογραφής πήγαιναν στη Μακρόνησο ή των Αγίων της Εκκλησίας μας που για την πίστη θυσίαζαν τη ζωή τους, παρήλθε ανεπιστρεπτί. Η προαναγγελθείσα «μεγάλη απεργία» πιθανότατα δεν θα αρχίσει ποτέ εξαιτίας ενός προαναγγελθέντος …προληπτικού προεδρικού διατάγματος! Οι καθηγητές θα βρεθούν πολλαπλώς εκτεθειμένοι στην υπόλοιπη κοινωνία. Οι μαθητές θα έχουν μάθει, να ζουν με τον φόβο πως στη ζωή τους τίποτε δεν είναι σίγουρο και τίποτε δεν εξαρτάται απ’ αυτούς. Πως το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό. Οι πανελλαδικές μάλλον θα γίνουν στην ώρα τους δείχνοντας εκκωφαντικά πως κανείς δεν μπορεί, να αναχαιτίσει το καθεστώς της «εθνικής σωτηρίας». Θα μας «σώσουν» (τελειώσουν), θέλουμε δεν θέλουμε. Οι κυβερνήτες θα έχουν σώσει την ..ψυχική υγεία των μαθητών! Θα αποκατασταθεί η ψυχική ηρεμία της κ. Τρέμη που «συγκλονίστηκε» από το ενδεχόμενο, να μην γίνουν στην ώρα τους οι πανελλαδικές εξετάσεις. Και θα ζήσουν αυτοί καλά κι οι …ξένοι καλύτερα.
Η μόνη που ίσως κινδύνευε, θα ήταν η δημοκρατία αλλά αυτή απέθανε προ πολλού. Απλώς οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας της προσπαθούν, να αποδώσουν επικοινωνιακά το διαπραχθέν έγκλημα στην Χρυσή Αυγή. Που πιθανότατα θα τη δολοφονούσε κι αυτή αν είχε τη δυνατότητα. Αν ήταν ζωντανή όμως αφού ένα πτώμα ποιος μπορεί να το σκοτώσει; Το κόμμα αυτό προσωπικά το απεχθάνομαι για πολλούς λόγους. Αλλά να θυμάστε πως αν το ΠΑΣΟΚ (πάλι αυτό) τελικά επιτύχει, να «παρασύρει» τους υπολοίπους ώστε να τεθεί εκτός νόμου παρόλο που ψηφίστηκε και συνεχίζει να επιλέγεται από ένα υψηλό ποσοστό συμπολιτών μας, θα ξεκινήσει μια περίοδος τρομερής πολιτικής ανωμαλίας που ενέχει τον κίνδυνο εμφυλίου σπαραγμού αν δεν μας προλάβει ο πόλεμος, από τις ύαινες που καραδοκούν, να σκυλεύσουν το πτώμα της Ελλάδας μας.
Χριστός Ανέστη, χρόνια πολλά, η Παναγιά μαζί μαςκαι το Πνεύμα το Άγιο, να φωτίζει τη σκέψη μας!
Δημήτρης
Από pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου