Το Ξηρόμερο είναι ξακουστό σε όλους. Ένας τόπος με μεγάλη ιστορία. Ένας τόπος που συνδυάζει βουνό και θάλασσα. Οι ομορφιές του απερίγραπτες. Οι παραθαλάσσιες περιοχές του Αστακός, Πάλαιρος, Μύτικας, Βόνιτσα, αγκαλιάζονται από τα κρυστάλλινα, γαλαζοπράσινα νερά του Ιονίου, δημιουργώντας μαγικά τοπία!
Όπως και τα Ακαρνανικά όρη, για τους λάτρεις του βουνού, το Μοναστηράκι, ένα χωριό χτισμένο σε υψόμετρο, με απερίγραπτη ομορφιά. Το ποτάμι που διαρρέει το χωριό, προσθέτει εκτός από ομορφιά, απέραντη δροσιά το καλοκαίρι, κάτω από τον ίσκιο των πλατανιών. Ο καύσωνας, δεν αγγίζει το Μοναστηράκι.
Δυστυχώς, το Ξηρόμερο, δεν φημίζεται μόνο για τις ομορφιές του και την φιλοξενία του. Η κακοφημία του, είναι αυτή που στιγματίζει τους Ξηρομερίτες. Όταν λες ότι κατάγεσαι από Ξηρόμερο σε κοιτάνε απαξιωτικά! Αναγγέλοντας το Ξηρόμερο, ως τόπο διαμονής ή καταγωγής σου, η αμηχανία σου είναι αυτή που ακολουθεί, την αντίδρασή τους. Ένας φόβος διακρίνεται στην ματιά τους. Παρά τις προσπάθειες που κάνεις, να τους πείσεις ότι δεν είμαστε όλοι έτσι, δεν καταφέρνεις τίποτα. Η προκατάληψη, που έχουν για μας, δεν αφήνει περιθώρια εξηγήσεων.
Η κακή φήμη ξεκίνησε από τον Αετό, όπου ένας “εμφύλιος” είχε ξεσπάσει στο χωριό και το χώρισε σε δύο παρατάξεις: στους φονιάδες και στις οικογένειες των θυμάτων – των σκοτωμένων. Σχεδόν οι περισσότερες οικογένειες του χωριού, είχαν μια βεντέτα, με κάποια άλλη. Μέχρι δύο νεκροταφεία, είχε το χωριό. Το ένα να για τους “φονιάδες” και τις οικογένειες αυτών και το άλλο για τους “σκοτωμένους “και τους δικούς τους.
Ακολούθησε η Τρύφος, η Κατούνα, η Κωνοπίνα.
Αλλά κακή φήμη μας δίνουν και η οπλοκατοχή ,ίσως και εμπόριο όπλων, και η διακίνηση ναρκωτικών. Η αστυνομική Ασφάλεια, δεν λείπει από τα χωριά μας. Το αστυνομικό δελτίο, πλούσιο με τέτοιες ειδήσεις από την περιοχή μας.
Δεν είμαστε όμως …όλοι…εγκληματίες. Δεν έχουν όλα τα σπίτια όπλα. Δεν είναι όλο το Ξηρόμερο έμποροι, ή διακινητές ναρκωτικών. Τα λάθη μερικών τα πληρώνουμε όλοι. Στιγματιζόμαστε όλοι. Είμαστε, όπως και οι άλλοι. Όπως και στις άλλες περιοχές της χώρας, υπάρχουν καλοί και κακοί, έτσι είμαστε και μεις. Αλλά εμείς έχουμε το όνομα.
Άνθρωποι άλλων πόλεων, αναγγέλοντας την είδηση μελλοντικής εργασίας τους, στην περιοχή μας, άκουσαν, ανατριχιαστικές περιγραφές και χαρακτηρισμούς για τους Ξηρομερίτες. Στην πορεία, κατά την διαμονή τους ή κατά την διάρκεια της εργασίας τους, στα μέρη μας, διαπίστωσαν, ότι όχι μόνο, δεν ισχύουν όσα τους περιέγραψαν (για τους Ξηρομερίτες), αλλά συνάντησαν ανθρώπους φιλήσυχους, τίμιους και αρκετά φιλόξενους.
Έχουν καταγραφεί περιστατικά διακίνησης ναρκωτικών, όπλων, ή φόνων στην περιοχή μας. Αλλά είναι περιστατικά, όχι η γενική κατάσταση της περιοχής μας. Δεν σκύβω το κεφάλι, με όσα ακούω για την περιοχή μας. Δίνω έμφαση στα καλά του τόπου μου: την φιλοξενία του, τις ομορφιές του, την αξία των ανθρώπων. Κανείς, δεν θα με κάνει να νιώσω ντροπή, για τον τόπο καταγωγής μου!
Αντίθετα!
Είμαι περήφανη που είμαι Ξηρομερίτισσα!
ΑΠΟ XIROMERITISSA'S BLOG
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου