Θέμα: ".καθήκον, να μην απαξιώσουμε την άποψη και την προσπάθεια ότι υπάρχει άλλος, εναλλακτικός δρόμος".
Ομιλία της βουλευτή, Μαρίας Τριανταφύλλου, στην συζήτηση επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση του Κρατικού Προϋπολογισμού οικονομικού έτους 2016».
Βίντεο ομιλίας: https://youtu.be/jLD8Q4gxHSY
Εισαγωγικά στην ομιλίας της, η κυρία Τριανταφύλλου, ανέφερε πως ο προϋπολογισμός αποτυπώνει τους σχεδιασμούς, τους στόχους αλλά και το πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον στη χώρα και διεθνώς και αναπόφευκτα εγγράφεται σε αυτόν οτιδήποτε αρνητικό προηγήθηκε.
Στη συνέχεια, σημείωσε πως ο προϋπολογισμός, που καταθέτει η κυβέρνηση, δεν είναι ούτε θα μπορούσε, να είναι ένας «αριστερός προϋπολογισμός».
«.ακόμα κι αν η αριστερά είχε την απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή, τον απόλυτο κοινοβουλευτικό συσχετισμό, πάλι δεν θα κατατίθετο εύκολα ένας πραγματικά αριστερός προϋπολογισμός. Χρειάζεται κάτι άλλο για αυτό. Χρειάζεται έναν κινητοποιημένο λαό, που να αγγίξει και να αλώσει τα κέντρα εξουσίας. Και αυτό κάποιος πρέπει να το οργανώσει».
Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε τον προϋπολογισμό γνωρίζοντας τονίζοντας ότι χρειάζεται πολιτική επιμονή και φροντίδα, ώστε να προχωρήσει η ανασυγκρότηση της υγείας, παιδείας και παραγωγής της χώρας.
«Μπορεί να υπάρχουν περισσότερα χρήματα για την Υγεία και για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια να γίνουν προσλήψεις, αλλά οι δυσθεώρητες ελλείψεις στα νοσηλευτικά ιδρύματα παραμένουν. Μπορεί να αυξάνεται η επιχορήγηση στα νοσοκομεία κατά 300 εκατομμύρια ευρώ και στην Επιτροπή Προμηθειών κατά 36 εκατομμύρια ευρώ, αλλά χρειάζονται πάρα πολλά, ακόμα για να αποφευχθεί η λειτουργική τους κατάρρευση. Σημαντική είναι η στρατηγική επιλογή και η θέληση της Κυβέρνησης για προάσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας.
Στην Παιδεία, παρά τις πραγματικά φιλότιμες προσπάθειες για την κάλυψη των κενών -αρκετά κενά καλύφθηκαν φέτος- παρά τους περισσότερους διορισμούς, υπάρχουν ακόμα κενά και πολλά προβλήματα. Υπάρχουν και υπήρξαν θετικά στοιχεία και ακόμα θετικότερες προθέσεις, όπως η επανεκκίνηση της ενισχυτικής διδασκαλίας. Όμως, είναι πραγματικά σαν να βάζουμε τσιρότο σε έναν ακρωτηριασμένο, που αιμορραγεί ακατάσχετα.
.Θα μπορούσα να πω ότι αυξάνονται οι δημόσιες επενδύσεις κατά 350 εκατομμύρια ευρώ. Μετά από πολλά χρόνια αυξάνεται το πρόγραμμα επενδύσεων έστω και λίγο. Επίσης, μειώνονται οι ληξιπρόθεσμες οφειλές. Όμως, παραμένει αδήριτη ανάγκη η υλοποίηση της παραγωγικής ανασυγκρότησης».
Τέλος, αναφέρθηκε στο πολιτικό περιβάλλον τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό της χώρας μέσα στο οποίο κατατίθεται ο προϋπολογισμός του 2016.
«Ο Προϋπολογισμός κατατίθεται σε ένα διεθνές περιβάλλον χαοτικό κι επικίνδυνα δονούμενο στη γειτονιά μας. Η Μεσόγειος φλέγεται. Το Αιγαίο βρίσκεται στο επίκεντρο με το προσφυγικό να είναι κορυφαίο γεγονός εξαιτίας του πολέμου στη Συρία.
.Γεγονός παγκοσμίου ενδιαφέροντος είναι ο ακήρυχτος στρατιωτικά, αλλά κηρυγμένος οικονομικά πόλεμος της Ρωσίας απέναντι στην Τουρκία.
Υπάρχει όξυνση της ευρωπαϊκής κρίσης. Η κρίση διεθνώς μέρα με τη μέρα μετατρέπεται σε πολεμική κρίση, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που βλέπουμε να παίρνει, όπως διάλυση και κονιορτοποίηση μεσογειακών κρατών, τυφλά χτυπήματα στα μητροπολιτικά κέντρα ιμπεριαλιστικών κρατών, η βομβιστική επίθεση στο Παρίσι.
.Όμως, όταν εξάγεις «δημοκρατία» -μέσα σε πολλά εισαγωγικά, μάλιστα- θα λάβεις τρομοκρατία, αν και διαχρονικά -και πρέπει να ακουστεί- η τρομοκρατία εκπορεύεται από συγκεκριμένα κέντρα. ..
.Ζητούμενο είναι να μην υπάρχουν εκχωρήσεις στα κυριαρχικά μας δικαιώματα λόγω του χρέους και των δημοσιονομικών.
..Στο εσωτερικό της χώρας πρώτη προτεραιότητα παραμένει η παραγωγική ανασυγκρότηση και βέβαια η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Υπάρχει πολιτική ρευστότητα και πρωτόγνωροι μεταπολιτευτικά κραδασμοί κυρίως στο χώρο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτό, κατά την άποψή μου, δεν οφείλεται στις εσωκομματικές εκλογές ή στο τεχνικό πρόβλημα που υπήρξε στην εκλογική διαδικασία, αλλά στην αποφυγή αναγνώρισης και ειλικρινούς εκφώνησης των αιτιών της εκλογικής -και όχι μόνο- ήττας της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.
...νομίζω ότι κύριο ζήτημα της σημερινής ελληνικής κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας δεν είναι η ανοχή -αυτό το παρουσιάζουν όσοι αλληθωρίσουν κατά την άποψή μου- στην Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η αναμονή -αναμονή από πλευράς του μεγαλύτερου μέρους των πολιτών και κυρίως των προοδευτικών δυνάμεων της κοινωνίας- για την εκπόνηση και εκφώνηση ενός αξιόπιστου δρόμου διεξόδου της χώρας από την κρίση με τον λαό και την Κυβέρνησή του πλάι, πλάι κι όχι αντιμέτωπους.
Έκλεισε την ομιλίας της λέγοντας:
«Το αίτημα της διαπραγμάτευσης τους χρέους ανοίγει το 2016, γεγονός που πρέπει να μας βρει προετοιμασμένους όχι μόνο με επιχειρήματα, αλλά για μια διαπραγμάτευση με την κοινωνία και την οικονομία σε επιφυλακή.
Τελειώνοντας, θέλω να πω το εξής: Ο καθένας πρέπει να κάνει αυτοκριτική. Είναι δικαίωμά του, να κάνει αυτοκριτική. Εμείς έχουμε το μέγιστο καθήκον, να μην απαξιώσουμε την άποψη και την προσπάθεια ότι υπάρχει άλλος, εναλλακτικός δρόμος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου