Επιστολή της ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑΣ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ στο ΤΑΙΠΕΔ. Ζητά την εξαίρεση της Κουκουμίτσας από τον κατάλογο των προς πώληση ακινήτων του Δημοσίου. Αποδεικνύει με αναμφισβήτητα στοιχεία ότι η Κουκουμίτσα είναι κατά ζώνες αρχαιολογικός, εκκλησιαστικός, αιγιαλίτιδα ζώνη και δασική περιοχή.
ΠΡΟΣ
Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας
του Δημοσιου (ΤΑΙΠΕΔ)
Κολοκοτρώνη 1 και Σταδίου, 105 62 Αθήνα
Θέμα: Εξαίρεση της νήσου Κουκουμίτσας, από τον κατάλογο των προς πώληση ακινήτων του Δημοσίου.
Σαν σύλλογος ενημερώσαμε τους κατοίκους της πόλης μας, για την έκδοση του ΦΕΚ που εμφανίζει την Κουκουμίτσα και την Σάλτινη, ως περιοχές ενταγμένες στο σχέδιο της πώλησης, εκποίησης της κρατικής περιουσίας.
Στις ημέρες που επακολούθησαν δεν λάβαμε θέση, παρακολουθώντας μέχρι που θα φτάσει η κατάσταση.
Σήμερα όμως είμαστε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε με στοιχεία και αυτά να δοθούν σε όλους που διαχειρίζονται το εν λόγω ζήτημα.
Ήμασταν και είμαστε άμεσοι σε συνεργασία. Δεν είναι ένα λεκτικό, το αποδεικνύουμε καθημερινά.
Πριν εισέλθουμε στο υπό ανάπτυξη και απόδειξη θέμα, σας γνωρίζουμε ότι ο σύλλογός μας δεν έχει καμιά σχέση με την πολιτική και τα δημοτικά.
Στοιχεία απόδειξης:
Η Κουκουμίτσα, το σημερινό νησί που από το 1990 συνδέεται με την στεριά με μια σειρά από πέτρινα γεφύρια, την περίοδο του 13ου μχ αιώνα ήταν ένα ακρωτήριο.
Αυτή η μετατροπή από ακρωτήρι σε νησί αποδεικνύεται μέσα από τους χάρτες του Goest Faisst, από τους περίφημους πίνακες ζωγραφικής (1717 μ.Χ.) του Antonio Mateo Stom. και τους γεωγραφικούς χάρτες του Vincenzo Maria Coronelli.
Το νησί Κουκουμίτσα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΩΛΗΘΕΙ.
Ο απλός λόγος είναι ότι κανείς δεν θα διαθέσει τα χρήματα που έχουν οριστεί (ομολογουμένως λίγα) για να πάρει ένα νησί που δεν θα έχει το δικαίωμα όχι να κτίσει ένα κτίριο, αλλά ούτε να σηκώσει ένα ιστό σημαίας.
Η Κουκουμίτσα αποτελείται από τρείς ζώνες.
Στην πρώτη ζώνη ανήκει η περιοχή της εκκλησίας. Στο χώρο της σημερινής εκκλησίας του Αγίου Νεκταρίου, υπήρχε η πέτρινη εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Νέου (εν Βοδένοις). Με γεγονότα τα οποία αναστάτωσαν τότε την πόλη της Βόνιτσας (βλέπε αναλυτικά το ιστορικό αρχείο της ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑΣ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ) η εικόνα του Αγίου Νικολάου παρέμεινε στην θέση που συνέχεια βρίσκονταν και έτσι έχουμε την νέα εκκλησία στο ήμισυ ύψος του Αμαδερού, στην θέση στεφάνι. («Ο Άγιος Νικόλαος στο στεφάνι».).
Η γραπτή πληροφορία, για το από πότε υπάρχει εκκλησία στην πρώτη ζώνη της Κουκουμίτσας, είναι τόσο ισχυρή, όσο και η κατασκευή της Ακρόπολης των Αθηνών. Οι ενετικοί πίνακες του 1717 από το αρχείο ΠΑΡΑΒΙΑ, μας δείχνουν εκκλησία στο σημερινό χώρο της εκκλησίας. (Βλέπε 1ος τόμος «Ιστορικά κείμενα Βόνιτσας» του Νικόλα Βερνίκου, καθηγητή Πανεπιστημίου Αιγαίου και επί έτη αντιπρόσωπος της Πατρίδας μας, στην Unesco).
Συνεπώς το 1717 υπήρχε εκκλησία, δεν γνωρίζουμε σε ποιόν Άγιο ήταν τότε αφιερωμένη, αλλά με όλο το προαναφερόμενο σκεπτικό, το συμπέρασμα είναι ότι η εκκλησία προϋπήρχε του 1717 μ.Χ.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο ακόμα σημαντικοί παράγοντες. Ο πρώτος είναι ότι στην ονομασία της Κουκουμίτσας υπάρχει η κατάληξη –ιτσα-.
Είναι μια κατάληξη που οι Σέρβοι την χρησιμοποιούσαν για τις «χαμηλές τοποθεσίες». Συνεπώς σε αυτό τον χώρο ή θα προϋπήρχε, πρό της ίδρυσης της Βόνιτσας από τους Σέρβους τον 6ο μχ αιώνα (από τους Βονίτζιους, φυλή των Σέρβων Βαουνιτών) μια εκκλησία ή θα την κατασκεύασαν οι ομόθρησκοι Σέρβοι.
Για την πρό Σέρβων κατασκευή της εκκλησίας, υπάρχουν αρκετές θετικές κρίσεις, όπως αυτή του αρχαίου ναού που υπήρχε σε αυτό το σημείο, αφού οι χάρτες του Goest Faisst μας δείχνουν την περιοχή αυτή ως επίνειο και αρχή της περίφημης οδού (με μνημεία και αγάλματα καθ΄οδόν) που κατέληγε στον ιερό ναό στην Μαγούλα, στον αρχαίο ναό με το μεγαλύτερο σε μέγεθος καθολικό, αρχαίου ναού, στην Ακαρνανία.
Ο περιηγητής Leake εισερχόμενος για τρίτη φορά στην Βόνιτσα, στις 9 Απριλίου 1807, ημέρα Μεγάλο Σαββάτο, εκτός των άλλων, μας περιγράφει τον αρχαιολογικό πλούτο της συγκεκριμένης και ευρύτερης περιοχής.
Όταν το εκκλησάκι ήταν αφιερωμένο στον Αγιά Νικόλαο τον Νέο, το δομικό στοιχείο, οι πέτρες του, δεν ήταν σοφατισμένες όπως είναι σήμερα, είχαν απλά ασβέστωμα που ο ήλιος και η βροχή συχνά έφθειρε . Από μαρτυρίες των Βονιτσιάνων, έχουμε την διαβεβαίωση ότι στις πέτρες που έχει το εκκλησάκι, διακρίνονταν πέτρες από μάρμαρο, συνεπώς υλικά από τα δομικά στοιχεία του αρχαίου Ελληνικού ναού, αφιερωμένου στο δωδεκάθεο.
Ας περάσουμε τώρα την δεύτερη ζώνη, αυτή που είναι ανάμεσα στον ιερό ναό και την έναρξη του δάσους. Πρόκειται για τον επονομαζόμενο «λαιμό της Κουκουμίτσας». Μια περιοχή χωρίς δέντρα που όμως η αιγιαλίτιδα ζώνη δεν επιτρέπει την ανέγερση ούτε ενός μικρού φυλακίου.
Η Τρίτη ζώνη αποτελείται από ένα πυκνό δάσος από κυπαρίσσια – έλατα και άλλα δέντρα που εμπίπτουν στις διατάξεις της προστασίας δασικής έκτασης.
Επίσης όλες οι ακτές γύρω από την Κουκουμίτσα είναι γεμάτες από σπασμένα πήλινα αγγεία, προπαντός προς την ακτή της ανατολικής Σάλτινης.
Από τα προαναφερόμενα, αποδεικνύεται ότι η Κουκουμίτσα δεν μπορεί να πουληθεί, δεν μπορεί να αγοραστεί και πρέπει να εξαιρεθεί από τα προς πώληση ακίνητα του Δημοσίου. Είναι αρχαιολογικός χώρος κλασσικής και βυζαντινής περιόδου, δασική και εκκλησιαστική έκταση.
Παρακαλούμε για την μελέτη της επιστολής και την σύνταξη εισήγησης προς το ΔΣ του ΤΑΥΠΕΔ, ώστε να πραγματοποιηθεί η εξαίρεση.
Σημειώνουμε ότι δεν σας απευθύνουμε την επιστολή για απλή ενημέρωση, αλλά σας την παραδίδουμε για άμεση ενέργεια. Όπως υπάρχουν προθεσμίες για την ανταπόκριση των Ελλήνων Πολιτών σε μια επιστολή οποιαδήποτε Κρατικής Υπηρεσίας, έτσι υπάρχει προθεσμία για την διεκπεραίωση κάθε επιστολής-αιτήματος των Πολιτών προς το Κράτος. Είστε και εσείς ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ και ζητούμε εφαρμογή του Νόμου.
Τα στοιχεία που παραθέτουμε δύναστε να τα επαληθεύσετε από την διεθνή βιβλιογραφία, αλλά είμαστε άμεσα στην διάθεσή σας, να τα αναλύσουμε σε αυτόν που θα αναλάβει την εισήγηση της πρότασης εξαίρεσης.
Αναμένουμε την ανταπόκρισή σας και την ενημέρωσή μας για κάθε στάδιο που θα εισέρχεται η υπόθεση.
Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας
του Δημοσιου (ΤΑΙΠΕΔ)
Κολοκοτρώνη 1 και Σταδίου, 105 62 Αθήνα
Θέμα: Εξαίρεση της νήσου Κουκουμίτσας, από τον κατάλογο των προς πώληση ακινήτων του Δημοσίου.
Σαν σύλλογος ενημερώσαμε τους κατοίκους της πόλης μας, για την έκδοση του ΦΕΚ που εμφανίζει την Κουκουμίτσα και την Σάλτινη, ως περιοχές ενταγμένες στο σχέδιο της πώλησης, εκποίησης της κρατικής περιουσίας.
Στις ημέρες που επακολούθησαν δεν λάβαμε θέση, παρακολουθώντας μέχρι που θα φτάσει η κατάσταση.
Σήμερα όμως είμαστε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε με στοιχεία και αυτά να δοθούν σε όλους που διαχειρίζονται το εν λόγω ζήτημα.
Ήμασταν και είμαστε άμεσοι σε συνεργασία. Δεν είναι ένα λεκτικό, το αποδεικνύουμε καθημερινά.
Πριν εισέλθουμε στο υπό ανάπτυξη και απόδειξη θέμα, σας γνωρίζουμε ότι ο σύλλογός μας δεν έχει καμιά σχέση με την πολιτική και τα δημοτικά.
Στοιχεία απόδειξης:
Η Κουκουμίτσα, το σημερινό νησί που από το 1990 συνδέεται με την στεριά με μια σειρά από πέτρινα γεφύρια, την περίοδο του 13ου μχ αιώνα ήταν ένα ακρωτήριο.
Αυτή η μετατροπή από ακρωτήρι σε νησί αποδεικνύεται μέσα από τους χάρτες του Goest Faisst, από τους περίφημους πίνακες ζωγραφικής (1717 μ.Χ.) του Antonio Mateo Stom. και τους γεωγραφικούς χάρτες του Vincenzo Maria Coronelli.
Το νησί Κουκουμίτσα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΩΛΗΘΕΙ.
Ο απλός λόγος είναι ότι κανείς δεν θα διαθέσει τα χρήματα που έχουν οριστεί (ομολογουμένως λίγα) για να πάρει ένα νησί που δεν θα έχει το δικαίωμα όχι να κτίσει ένα κτίριο, αλλά ούτε να σηκώσει ένα ιστό σημαίας.
Η Κουκουμίτσα αποτελείται από τρείς ζώνες.
Στην πρώτη ζώνη ανήκει η περιοχή της εκκλησίας. Στο χώρο της σημερινής εκκλησίας του Αγίου Νεκταρίου, υπήρχε η πέτρινη εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Νέου (εν Βοδένοις). Με γεγονότα τα οποία αναστάτωσαν τότε την πόλη της Βόνιτσας (βλέπε αναλυτικά το ιστορικό αρχείο της ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑΣ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ) η εικόνα του Αγίου Νικολάου παρέμεινε στην θέση που συνέχεια βρίσκονταν και έτσι έχουμε την νέα εκκλησία στο ήμισυ ύψος του Αμαδερού, στην θέση στεφάνι. («Ο Άγιος Νικόλαος στο στεφάνι».).
Η γραπτή πληροφορία, για το από πότε υπάρχει εκκλησία στην πρώτη ζώνη της Κουκουμίτσας, είναι τόσο ισχυρή, όσο και η κατασκευή της Ακρόπολης των Αθηνών. Οι ενετικοί πίνακες του 1717 από το αρχείο ΠΑΡΑΒΙΑ, μας δείχνουν εκκλησία στο σημερινό χώρο της εκκλησίας. (Βλέπε 1ος τόμος «Ιστορικά κείμενα Βόνιτσας» του Νικόλα Βερνίκου, καθηγητή Πανεπιστημίου Αιγαίου και επί έτη αντιπρόσωπος της Πατρίδας μας, στην Unesco).
Συνεπώς το 1717 υπήρχε εκκλησία, δεν γνωρίζουμε σε ποιόν Άγιο ήταν τότε αφιερωμένη, αλλά με όλο το προαναφερόμενο σκεπτικό, το συμπέρασμα είναι ότι η εκκλησία προϋπήρχε του 1717 μ.Χ.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να ληφθούν υπόψη δύο ακόμα σημαντικοί παράγοντες. Ο πρώτος είναι ότι στην ονομασία της Κουκουμίτσας υπάρχει η κατάληξη –ιτσα-.
Είναι μια κατάληξη που οι Σέρβοι την χρησιμοποιούσαν για τις «χαμηλές τοποθεσίες». Συνεπώς σε αυτό τον χώρο ή θα προϋπήρχε, πρό της ίδρυσης της Βόνιτσας από τους Σέρβους τον 6ο μχ αιώνα (από τους Βονίτζιους, φυλή των Σέρβων Βαουνιτών) μια εκκλησία ή θα την κατασκεύασαν οι ομόθρησκοι Σέρβοι.
Για την πρό Σέρβων κατασκευή της εκκλησίας, υπάρχουν αρκετές θετικές κρίσεις, όπως αυτή του αρχαίου ναού που υπήρχε σε αυτό το σημείο, αφού οι χάρτες του Goest Faisst μας δείχνουν την περιοχή αυτή ως επίνειο και αρχή της περίφημης οδού (με μνημεία και αγάλματα καθ΄οδόν) που κατέληγε στον ιερό ναό στην Μαγούλα, στον αρχαίο ναό με το μεγαλύτερο σε μέγεθος καθολικό, αρχαίου ναού, στην Ακαρνανία.
Ο περιηγητής Leake εισερχόμενος για τρίτη φορά στην Βόνιτσα, στις 9 Απριλίου 1807, ημέρα Μεγάλο Σαββάτο, εκτός των άλλων, μας περιγράφει τον αρχαιολογικό πλούτο της συγκεκριμένης και ευρύτερης περιοχής.
Όταν το εκκλησάκι ήταν αφιερωμένο στον Αγιά Νικόλαο τον Νέο, το δομικό στοιχείο, οι πέτρες του, δεν ήταν σοφατισμένες όπως είναι σήμερα, είχαν απλά ασβέστωμα που ο ήλιος και η βροχή συχνά έφθειρε . Από μαρτυρίες των Βονιτσιάνων, έχουμε την διαβεβαίωση ότι στις πέτρες που έχει το εκκλησάκι, διακρίνονταν πέτρες από μάρμαρο, συνεπώς υλικά από τα δομικά στοιχεία του αρχαίου Ελληνικού ναού, αφιερωμένου στο δωδεκάθεο.
Ας περάσουμε τώρα την δεύτερη ζώνη, αυτή που είναι ανάμεσα στον ιερό ναό και την έναρξη του δάσους. Πρόκειται για τον επονομαζόμενο «λαιμό της Κουκουμίτσας». Μια περιοχή χωρίς δέντρα που όμως η αιγιαλίτιδα ζώνη δεν επιτρέπει την ανέγερση ούτε ενός μικρού φυλακίου.
Η Τρίτη ζώνη αποτελείται από ένα πυκνό δάσος από κυπαρίσσια – έλατα και άλλα δέντρα που εμπίπτουν στις διατάξεις της προστασίας δασικής έκτασης.
Επίσης όλες οι ακτές γύρω από την Κουκουμίτσα είναι γεμάτες από σπασμένα πήλινα αγγεία, προπαντός προς την ακτή της ανατολικής Σάλτινης.
Από τα προαναφερόμενα, αποδεικνύεται ότι η Κουκουμίτσα δεν μπορεί να πουληθεί, δεν μπορεί να αγοραστεί και πρέπει να εξαιρεθεί από τα προς πώληση ακίνητα του Δημοσίου. Είναι αρχαιολογικός χώρος κλασσικής και βυζαντινής περιόδου, δασική και εκκλησιαστική έκταση.
Παρακαλούμε για την μελέτη της επιστολής και την σύνταξη εισήγησης προς το ΔΣ του ΤΑΥΠΕΔ, ώστε να πραγματοποιηθεί η εξαίρεση.
Σημειώνουμε ότι δεν σας απευθύνουμε την επιστολή για απλή ενημέρωση, αλλά σας την παραδίδουμε για άμεση ενέργεια. Όπως υπάρχουν προθεσμίες για την ανταπόκριση των Ελλήνων Πολιτών σε μια επιστολή οποιαδήποτε Κρατικής Υπηρεσίας, έτσι υπάρχει προθεσμία για την διεκπεραίωση κάθε επιστολής-αιτήματος των Πολιτών προς το Κράτος. Είστε και εσείς ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ και ζητούμε εφαρμογή του Νόμου.
Τα στοιχεία που παραθέτουμε δύναστε να τα επαληθεύσετε από την διεθνή βιβλιογραφία, αλλά είμαστε άμεσα στην διάθεσή σας, να τα αναλύσουμε σε αυτόν που θα αναλάβει την εισήγηση της πρότασης εξαίρεσης.
Αναμένουμε την ανταπόκρισή σας και την ενημέρωσή μας για κάθε στάδιο που θα εισέρχεται η υπόθεση.
Σημείωση: Σε επιστολή που θα σας διαβιβάσουμε εντός του μηνός, θα σας αναπτύξουμε τις αποδείξεις για την ενότητα «Σάλτινη», την περιοχή που οι Ενετοί είχαν τις αλυκές τους. Θα σας καταθέσουμε σημαντικά ιστορικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι και η Σάλτινη δεν μπορεί να πουληθεί.
Για την ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
Ο Πρόεδρος Ο Αντιπρόεδρος
ΝΤΟΒΑΣ Φίλιππος ΝΤΙΝΟΣ Στυλιανός
Για την ΑΜΦΙΚΤΙΟΝΙΑ ΑΚΑΡΝΑΝΩΝ
Ο Πρόεδρος Ο Αντιπρόεδρος
ΝΤΟΒΑΣ Φίλιππος ΝΤΙΝΟΣ Στυλιανός
ΑΠΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ NEWS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου